Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2016

Εμπιστεύσου τον άγνωστο εαυτό σου

Πρέπει να μάθουμε να ξεχωρίζουμε τον φανταστικό κίνδυνο από τον πραγματικό.

Κάποτε ένας σπουδαίος βασιλιάς στη μακρινή ανατολή, φοβόταν για το βασίλειό του τόσο πολύ καιρό που στο τέλος ήταν τόσο θλιμμένος, ώστε απέφευγε και δεν ήθελε να δει κανέναν...

Μάταια η βασίλισσα του μιλούσε για έναν γερό σοφό (αυτούς με τις τόσο μακριές άσπρες γενειάδες, που χρησιμεύουν και σαν σχοινί για να ανεβάζουν πράγματα, στα πολύ ψηλά βράχια που μένουν)... "Αν πάω θα τον πνίξω στα νερά της θλίψης μου", της είπε ο βασιλιάς... Τελικά ένα βράδυ, η βασίλισσα απηύδησε... Έβαλε και τον κοίμισαν με κάποιο φυτικό σκεύασμα...

Ο βασιλιάς ξύπνησε μετά από ώρες, από τον παγωμένο αέρα που φυσούσε στα μάτια του... Ανοίγοντάς τα, είδε μπροστά του έναν γέρο σοφό με μια πραγματικά πολύ μεγάλη άσπρη γενειάδα να τον κοιτάει... Κοίταξε αριστερά δεξιά... Βρίσκονταν σε έναν πανύψηλο βράχο που στεκόταν σαν κολόνα μέσα στη θάλασσα...

"Τι σε απασχολεί;" τον ρώτησε ο γέρος... Ο βασιλιάς απάντησε "Γιατί να σου πω τι με απασχολεί... έχεις ακούσει τόσα προβλήματα, θα σε κουράσω κι εγώ"; Ο γέρος χαμογέλασε..."εσύ νομίζεις ότι ακούω προβλήματα και κουράζομαι, ενώ η αλήθεια είναι ότι όταν ακούω προβλήματα, βλέπω αμέσως τις λύσεις τους και ξεκουράζομαι...

Εσύ εστιάζεις στο δυσάρεστο γιατί θεωρείς κάτι αξεπέραστο, εγώ εστιάζω στο πραγματικό, ότι τίποτα δεν υπάρχει που να μη λύνεται... Εσύ κλείστηκες στον εαυτό σου γιατί δεν έβλεπες φως, εγώ ξέρω ότι όταν είμαι στο σκοτάδι δεν είναι ντροπή να μου δώσει κάποιος έναν πυρσό για να δω... Εσύ νομίζεις ότι ακούω προβλήματα, εγώ ακούω νότες που απλά δεν είναι συγχρονισμένες...".

Το ενδιαφέρον του βασιλιά ζωντάνεψε... Αφού τα είπε όλα στον γερό σοφό ήρθε η ώρα να φύγει... Ο βράχος όμως ήταν πανύψηλος σαν κολόνα και αδύνατον να κατέβει... "Θα πρέπει να κρατηθείς από τη γενειάδα μου και να κατέβεις", του είπε ο γέρο σοφός... "Μα πώς, θα τσακιστώ και θα πέσω", είπε ο βασιλιάς...

"Τόσον καιρό είσαι κλεισμενος σε ένα δωμάτιο σα να μη ζεις αλλά τώρα φοβάσαι μήπως πέσεις"; είπε ο γέρος... "άρα θες να ζήσεις αλλά το αναβάλλεις... Οπότε αν με εμπιστευτείς ότι μπορείς να κατέβεις από τη γενειάδα μου, θα έχεις κάνει έναν άθλο που θα έχεις να θυμάσαι... Και όταν πας να ξαναστενοχωρηθείς θα θυμάσαι ότι ο μόνος πραγματικός φόβος ήταν μην πέσεις από δω...".

Ο βασιλιάς κατάλαβε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να εμπιστευτεί τον γέρο σοφό... Πιάστηκε από την άσπρη γενειάδα που ήταν πολλά πολλά μέτρα και σιγά σιγά κατέβηκε...

Όταν κατέβηκε, ο γέρος σοφός τον περίμενε κάτω... Του έδειξε ένα ναυάγιο που βρισκόταν αρκετά μακριά από την ακτή... "Θέλω να κολυμπήσεις ως εκεί και πάλι πίσω", του είπε ο γέρος... "Μα είναι τουλάχιστον σαράντα λεπτά της ώρας να φτάσω μόνο", είπε ο βασιλιάς...

Ο γέρος τον κοίταξε "αν δεν σου δείξω τι μπορείς να καταφέρεις, θα φοβάσαι πάντα, γιατί αγνοείς τις ικανότητές σου... θα είμαι δίπλα σου στην προσπάθειά σου και δε θα κινδυνεύσεις...".

Ο βασιλιάς ξεκίνησε να κολυμπάει και στα μισά του δρόμου άρχισε να κουράζεται και να λαχανιάζει... Γύρισε ανάσκελα ώστε να επιπλέει και να πάρει κάποιες ανάσες... Μόλις ξεκουράστηκε συνέχισε... Έφτασε στο ναυάγιο και ξαναξεκίνησε να επιστρέψει στην ακτή... Όταν έφτασε ο γέρο σοφός του είπε... "έκανες ένα βήμα να ξεχωρίζεις τον φανταστικό κίνδυνο από τον πραγματικό"...

Από τότε, σε καθε δυσκολία που συναντούσε και φοβόταν ο βασιλιάς, σκεφτόταν αν απειλούσε τη ζωή του στην πραγματικότητα ή στη φαντασία του... Το ότι κατέβηκε έναν πανύψηλο βράχο, το ότι κολύμπησε τόσο μακριά, ήταν τόσο σπουδαίο ώστε κάθε απειλή έδειχνε να ωχριά μπροστά σε αυτά...

Κατορθώματα που δεν ξέχασε ποτέ...  



Γράφει ο Νικόλαος Γ. Βακόνδιος, Ψυχολόγος, Πτυχιούχος Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Σταμάτα πια να είσαι μίζερος, σε φθείρει

Οι καταθλιπτικές σκέψεις είναι άκρως μεταδοτικές.

Ξυπνήστε μια μέρα με καθαρό μυαλό. Ξεχάστε όποιον κι αν βρίσκεται κοντά σας για λίγα δευτερόλεπτα.

Αγνοήστε ότι ίσως δεν έχετε και πάλι λεφτά, και σβήστε απ το μυαλό σας τα μπιλιέτα –βαμπίρ λογαριασμών, οφειλών και εφορίας. Κοιτάξτε τον ήλιο, τον καθαρό ουρανό, το δεντράκι που άνθισε, και δείτε μόνον ό,τι σας δίνει ελάχιστη, έστω, χαρά.

Αναπνεύστε.

Και επιμείνετε να κρατήσετε την αισιοδοξία σας όσο γίνεται μέσα στην μέρα πιο πολύ.

Σύντομα θα συναντήσετε το πρώτο άτομο, -οικείο, φίλο, συνάδελφο, σύζυγο ή συγγενή- που τα βλέπει όλα μαύρα απ το πρωί. (Διόλου δύσκολο άλλωστε). Καταβάλετε κάθε προσπάθεια εσείς να μείνετε βράχος. Αυτό είναι το δύσκολο.

Από εκείνη την στιγμή και έπειτα θα αρχίστε όλο και πιο συχνά να παρατηρείτε. Πόσο σας επηρεάζουν οι γύρω και η γκρίνια τους, πόσο σας μεταδίδουν την δική τους απελπισία, πόσο η κατάθλιψη των άλλων ευθέως σας απειλεί.

Στους καιρούς που κοινωνίες ολόκληρες βυθίζονται σε μαζική απόγνωση ή κατάθλιψη, -με πρώτο «πιλότο» εδώ και τρία χρόνια την ελληνική κοινωνία- η έρευνα της μαζικής ψυχολογίας επιχείρησε … να σπάσει τους κώδικες, και κυρίως την αλληλουχία των αντιδράσεων που μετατρέπουν αρνητικά ή και θετικά συναισθήματα του ενός σε ασθένεια των πολλών.

Το βέβαιο είναι ότι η μιζέρια είναι viral, και συγκεκριμένα οι καταθλιπτικές σκέψεις είναι αυτές που χαρακτηρίζονται άκρως μεταδοτικές.

Αν και οι περισσότεροι άνθρωποι αντιλαμβάνονται την κατάθλιψη ως μια χημική ανισορροπία του εγκεφάλου, οι επιστήμονες πλέον διαλαλούν ότι ο κοινωνικός περίγυρος του κάθε ατόμου και ο τρόπος που βλέπει κανείς τον εαυτό του και τον κόσμο, είναι προδιαθεσιακοί παράγοντες ικανοί να προκαλέσουν και να διατηρήσουν την ασθένεια στη ζωή ενηλίκων και νεαρών.

«Ο τρόπος σκέψης είναι από τους κυριότερους παράγοντες κινδύνου για την κατάθλιψη», λέει ο Gerald Haeffel, αναπληρωτής καθηγητής κλινικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Notre Dame, που μόλις δημοσίευσε τα αποκαλυπτικά αποτελέσματα της έρευνάς του.

«Το πώς αντιλαμβάνεται κανείς το γενικότερο άγχος της ζωής, όπως και τα negative moods, – οι αρνητικές διαθέσεις με συχνότητα και σταθερή παρουσία στην ημερήσια διάθεση-, είναι αντιπροσωπευτικοί δείκτες επιστημονικά για την πρόβλεψη της εμφάνισης της κατάθλιψης στο μέλλον της ζωής ενός ατόμου.» Ο Haeffel και η ομάδα του εξέτασαν δύο είδη σκέψης που έχουν συνδεθεί στο παρελθόν ερευνητικά με την κατάθλιψη.

Τις εμμονές και την απελπισία. Η εμμονή για τους ψυχιάτρους είναι το διαρκές αναμάσημα. Το άτομο που αναμασά τα άγχη του εστιάζει αναπόφευκτα στην αρνητική διάθεση, διευρύνει και μεγιστοποιεί τις ανησυχίες στο πώς το γιατί, αναλογίζεται τις επιπτώσεις, και πάλι από την αρχή.

Αντίθετα κάποιος που δεν πάσχει από εμμονές, όσο ανήσυχος ή στενοχωρημένος κι αν είναι, μπορεί να αποσυνδεθεί ευκολότερα από το στρες και τα προβλήματα κάνοντας και έναν περίπατο, πχ, έστω και για λίγα λεπτά προσωρινά.

Η απελπισία κατά τον Haeffel συνδέει τα επίπεδα της αυτοεκτίμησης με τις επιπτώσεις και τις συνέπειες ενός γεγονότος.

Για παράδειγμα, ένα άτομο που αισθάνεται απελπισία, όταν απολυθεί θα το δει ως προσωπική αποτυχία και ως «σημάδι» ότι δεν θα ξαναβρεί δουλειά ποτέ. Αντίθετα ο πιο αισιόδοξος, θα το αποδώσει στην γενικότερη κατάσταση της οικονομίας και ίσως,ως μια ευκαιρία να βρεί άλλη, διαφορετική και ίσως καλύτερη δουλειά που εν τέλει θα τον ευχαριστεί.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η απελπισία δεν είναι μεταδοτική. Είναι όμως, αντίθετα, το «αναμάσημα» και οι εμμονές.

Η εγκατάσταση της απελπισίας σχετίζεται με βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις της κάθε προσωπικότητας ξεχωριστά και διεισδύει δυσκολότερα στον τρόπο σκέψης των άλλων. Η εμμονή από την άλλη πλευρά, είναι πιο εύκολο να αντικατοπτρισθεί, αλλά και να εγκατασταθεί μεταδίδοντας την έμφαση στις αρνητικές σκέψεις, το focus στην θλίψη και την συνεχή συζήτηση για τις πλέον σκοτεινές προοπτικές.

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης επίσης δεν είναι μεταδοτικά. Η συγκατοίκηση με καταθλιπτικό άτομο, πχ, δεν αυξάνει τον κίνδυνο για την ανάπτυξη της ψυχικής ασθένειας.

Είναι χαρακτηριστικό όμως ότι φοιτητές που συγκατοικούσαν με άτομα με εμμονές είχαν διπλασιάσει μέσα σε τρεις μήνες την εμφάνιση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε σχέση με εκείνους που δεν έτυχε να συγκατοικήσουν με τέτοια άτομα, ή, ενσυνείδητα μετά από τρεις μήνες εξέφραζαν την αντίθεση τους με εμμονικές των άλλων πρακτικές.

Ο κίνδυνος να «κολλήσει» κατάθλιψη κανείς, μεγιστοποιείται όσο αυξάνονται στη ζωή του τα προβλήματα και τα επίπεδα του στρες.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

12 υποσχέσεις που πρέπει να δώσετε στον εαυτό σας και να κρατήσετε για πάντα..

Η ζωή δεν έχει να κάνει με ουράνια τόξα και πεταλούδες. Μπορεί να είναι σκληρή μερικές φορές. Μπορεί να έχετε πληρώσει ένα βαρύ τίμημα για να φτάσετε ως εδώ, έτσι ώστε η καλύτερη επιλογή είναι να την κάνετε να μετρήσει πραγματικά προχωρώντας εμπρός από όπου και αν βρίσκεστε.

Απελευθερωθείτε από την αρνητικότητα του κόσμου – από τις πηγές της άγνοιας που σας λένε τι μπορείτε και τι δεν μπορείτε να κάνετε – υποσχόμενοι να κοιτάξετε μπροστά, να ζείτε μπροστά, και να βρεθείτε μπροστά. Με άλλα λόγια, ξεκινήστε να κάνετε θετικές υποσχέσεις για τον εαυτό σας!

Υποσχεθείτε να αντισταθείτε, να πολεμήσετε σκληρότερα, να γελάσετε δυνατότερα και περισσότερο και να χαστουκίσετε τις αντιξοότητες ρίχνοντάς τες στην θέση τους όποτε τολμούν να σας στέκονται αντιμέτωπες. Υποσχεθέιτε να είστε μια δύναμη που σας υπολογίζουν – επειδή είστε μια δύναμη που πρέπει να σας υπολογίζουν. Κάντε αυτές τις υποσχέσεις στον εαυτό σας και κρατήστε τις για πάντα.

Πείτε: «Υπόσχομαι ότι…»

1. «Δεν θα αφήνω το παρελθόν να στρέφεται εναντίον μου»
Τα προβλήματά, οι αδυναμίες, οι αποτυχίες, οι μεταμέλειες και τα σφάλματα, σας διδάσκουν αν είστε διατεθειμένοι να αλλάξετε. Αν δεν είστε διατεθιμένοι, τότε απλά θα μοιάζουν με τιμωρία. Άρα αφήστε τα να σας διδάσκουν κάθε μέρα.

Δεχτείτε τα πάντα ως ένα μάθημα που πήρατε. Αν έχετε μετανιώσει για κάποιες από τις αποφάσεις που έχετε πάρει στο παρελθόν, σταματήστε να είστε τόσο σκληροί με τον εαυτό σας. Εκείνη την χρονική στιγμή, κάνατε το καλύτερο με τις γνώσεις που είχατε. Εκείνη την χρονική στιγμή, κάνατε το καλύτερο με την εμπειρία που είχατε. Οι αποφάσεις σας πάρθηκαν από ένα νεότερο μυαλό.

Αν παίρνατε τις αποφάσεις με την σοφία που έχετε σήμερα, θα επιλέγατε διαφορετικά. Έτσι, δώστε στον εαυτό σας περιθώριο. Ο χρόνος και η εμπειρία είναι ένας θαυμάσιος τρόπος που μας βοηθά να αναπτυχθούμε και να μάθουμε να κάνουμε καλύτερες επιλογές σήμερα, για τον εαυτό μας και για αυτούς τους οποίους νοιαζόμαστε.


2. «Θα είμαι κύριος της ζωής μου και δεν θα αρνηθώ ποτέ την ευθύνη για αυτήν».
Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει ότι θα πρέπει να κατηγορούν τους γονείς, τους δασκάλους, τους συμβούλους, το εκπαιδευτικό σύστημα, την κυβέρνηση, κλπ, αλλά ποτέ να μην κατηγορούν τον εαυτό τους.

Δεν είναι ποτέ, ποτέ δικό τους το σφάλμα… ΛΑΘΟΣ! Είναι πάντα δικό σας το λάθος, γιατί αν θέλετε να αλλάξετε, αν θέλετε να τα αφήσετε πίσω και να προχωρήσετε στη ζωή σας, είστε το μόνο πρόσωπο που μπορεί να το κάνει να συμβεί. Είναι ΔΙΚΗ ΣΑΣ η κίνηση που πρέπει να γίνει. Είναι ΔΙΚΗ ΣΑΣ ευθύνη. Κάντε τη δική σας!


3. «Θα μιλώ ευγενικά και συνειδητά στον εαυτό μου».
Για σταθείτε, τι είπατε μόλις στον εαυτό σας; Θα ήταν τα εμπνευσμένα και ενθαρρυντικά λόγια που θα λέγατε σε έναν φίλο; Ή τα μειωτικά σχόλια που μπορεί να φωνάζατε σε έναν εχθρό αν δεν είχατε καρδιά.

Ή οι αρνητικές εκτιμήσεις για τη ζωή που θα μουρμουρίζατε αν δεν είχατε πίστη; Όλη μέρα μιλάμε σιωπηλά στους εαυτούς μας, και ένα μέρος από εμάς πιστεύει κάθε λέξη. Έτσι, μείνετε σε επίγνωση, και αναρωτηθείτε, «Αν είχα ένα φίλο που πάντα μιλούσε σε μένα με τον ίδιο τρόπο που μιλάω στον εαυτό μου τώρα, πόσο καιρό θα του επέτρεπα να είναι φίλος μου»;


4. «Θα ακούω αυτό που μου λέει η καρδιά και η ψυχή μου».
Όταν κάτι το αισθάνεστε σωστό, αυτό σημαίνει ότι είναι σωστό για σας. Και αν πραγματικά αισθάνεστε βαθιά ότι κάτι είναι λάθος, τότε πιθανώς είναι. Δώστε προσοχή στα αυθεντικά συναισθήματα σας, και ακολουθήστε τα όπου σας οδηγούν. Όταν ακολουθείτε την εσωτερική σας φωνή, οι πόρτες τείνουν να ανοίγουν για σας, ακόμη και αν τις περισσότερες φορές είναι αρχικά κλειστές.


5. «Θα ζήσω μια ζωή που ταιριάζει σε μένα, και όχι που να ταιριάζει στους άλλους».
 Επιτρέψτε στον εαυτό σας να ακολουθήσει το μονοπάτι που κάνει ΕΣΑΣ ευτυχισμένους. Και συνειδητοποιείστε ότι κάποιοι άνθρωποι στη ζωή σας θα αρνηθούν να περπατήσουν δίπλα σας καθώς ξεκινάτε αυτό το ταξίδι απλά δεν θα εγκρίνουν οτιδήποτε κι αν πείτε, και αυτό είναι εντάξει.

Μερικές φορές, όταν εσείς οι ίδιοι δεσμεύεστε να δημιουργήσετε τη δική σας ευτυχία, αυτή έρχεται σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις των άλλων. Μερικές φορές όταν κερδίζεις κάτι μεγάλο, θα πρέπει να αφήσεις κάτι άλλο. Και μερικές φορές αυτό το «κάτι άλλο» είναι κάποιοι άνθρωποι που θέλουν να κάνεις μόνο αυτό που θέλουν εκείνοι να κάνεις.


6. «Θα διακόψω τις σχέσεις που δεν πάνε άλλο…» 
Οι περισσότεροι άνθρωποι έρχονται στη ζωή σας προσωρινά, απλά για να σας διδάξουν κάτι. Έρχονται και φεύγουν και κάνουν κάποια διαφορά. Και είναι εντάξει το να μην είναι στη ζωή σας πια.

Δεν διαρκούν όλες οι σχέσεις, αλλά τα μαθήματα που σας διδάσκουν διαρκούν. Αν μάθετε να ανοίγετε την καρδιά και το μυαλό σας, θα συνειδητοποιήσετε ότι όλοι, ακόμα κι αυτοί που σας «τρελαίνουν», μπορούν να σας διδάξουν κάτι που αξίζει τον κόπο. Μερικές φορές θα αισθάνεστει περίεργα όταν συνειδητοποιείτε ότι έχετε ξοδέψει τόσο πολύ χρόνο με κάποιον που δεν είστε πλέον συνδεδεμένος/η, αλλά αυτό είναι ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι. Είστε ακριβώς εκεί που πρέπει να είστε. Όλοι είμαστε.

7. «Δεν θα επιτρέψω σε καμία κατάσταση να κλέψει μόνιμα το χαμόγελό μου».
Ακόμα και όταν οι καιροί είναι δύσκολοι, σταματήστε ένα λεπτό για να θυμηθείτε ποιοι είστε ΕΣΕΙΣ. Σταματήστε ένα λεπτό για να προβληματιστείτε σχετικά με τα πράγματα που έχουν πραγματικό και διαρκές νόημα στη ζωή σας.

Και στη συνέχεια χαμογελάστε για το πόσο μακριά έχετε φτάσει. Ειλικρινά, τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι πιο όμορφο και ισχυρό από ένα χαμόγελο που έχει παλέψει να εμφανιστεί εν μέσω δακρύων. Κάθε ανόητος μπορεί να είναι ευτυχής όταν οι καιροί είναι εύκολοι. Χρειάζεται μια ισχυρή ψυχή με πραγματική καρδιά για να εμφανιστούν χαμόγελα μέσω καταστάσεων που μας κάνουν να κλαίμε. Δεν έχει σημασία πόσο καιρό παίρνει, θα περάσει. Συνεχίστε. Τελικά, οι σκληρές καταστάσεις οικοδομούν δυνατούς ανθρώπους.


8. «Θα γιορτάζω και θα εκτιμώ τη ζωή που έχω».
Πάρα πολλοί άνθρωποι υπερεκτιμούν αυτό που δεν είναι και υποτιμούν αυτό που είναι. Μην είστε ένας από αυτούς. Πάρτε μια ανάσα καθαρού αέρα. Το παρελθόν είναι πίσω σας. Εστιάστε σε αυτό που μπορείτε να κάνετε σήμερα, όχι σε αυτό που θα μπορούσατε ή θα έπρεπε να είχατε κάνει χθες.

Θυμηθείτε ότι, για ό, τι έχετε χάσει, έχετε κερδίσει κάτι άλλο. Εκτιμήστε αυτό που έχετε και αυτό που είστε σήμερα. Η ζωή δεν χρειάζεται να είναι τέλεια για να είναι υπέροχη. Μετρήστε τις ευλογίες σας, όχι τα προβλήματά σας. Δεν κοστίζει τίποτα να έχετε θετική σκέψη, και αυτό αλλάζει τα πράγματα προς το καλύτερο. Εσείς ελέγχετε τις σκέψεις σας, οπότε χρησιμοποιήστε τις καλά ώστε να δίνετε στις πράξεις και τη ζωή σας ένα ισχυρό πλεονέκτημα.


9. «Θα συνειδητοποιήσω και θα χρησιμοποιήσω τη δύναμή μου για να κάνω τη διαφορά».
Ο πιο συνηθισμένος τρόπος που οι άνθρωποι εγκαταλείπουν τη δύναμή τους είναι με το να αποδέχονται ότι είναι αδύναμοι. Είναι ΛΑΘΟΣ. Σε έναν κόσμο γεμάτο αμφιβολία, αξίζει να τολμάτε να ονειρεύεστε.

Σε έναν κόσμο γεμάτο θυμό, αξίζει να τολμάτε να συγχωρείτε. Σε έναν κόσμο γεμάτο μίσος, τολμάτε να τολμάτε να αγαπάτε. Σε έναν κόσμο γεμάτο δυσπιστία, αξίζει να τολμάτει να πιστέψετε. Και μόλις το κάνετε, θα βρείτε εκείνη τη δύναμη που κάποτε πιστεύατε ότι σας έλειπε.


10. «Θα αφοσιωθώ στην τελειοποίησή μου».
Οτιδήποτε αξίζει να γίνει, αξίζει να γίνει σωστά. Και η τελειότητα δεν έρχεται ποτέ συμπτωματικά. Είναι το αποτέλεσμα υψηλής πρόθεσης, εστιασμένης προσπάθειας, έξυπνης κατεύθυνσης, επιδέξιας εκτέλεσης, και το όραμα να δει κάποιος τα εμπόδια σαν ευκαιρίες.

Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η αυτοβετίωση δεν μπορεί να κριθεί κοιτάζοντας το που βρίσκεστε σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή, αλλά μετρώντας την απόσταση που έχετε διανύσει από το σημείο απ’ όπου ξεκινήσατε.


11. «Θα επεκτείνω διαρκώς τον εαυτό μου πέρα από τη ζώνη ασφαλείας μου».
Το ότι δυσκολεύεστε δεν σημαίνει ότι αποτυγχάνετε. Κάθε μεγάλη επιτυχία απαιτεί έναν ισάξιο αγώνα για να φτάσετε εκεί. Να το γνωρίζετε αυτό! Όταν παλεύετε, τότε είναι που γίνεστε ολοένα δυνατότεροι και εξυπνότεροι.

Ασκηθείτε διαρκώς μέχρι το σημείο όπου θα βρίσκεστε στα όρια των ικανοτήτων σας, επεκτείνοντας τον εαυτό σας ξανά και ξανά, κάνοντας λάθη, σκοντάφτοντας, μαθαίνοντας από αυτά τα λάθη και επεκτείνοντας τον εαυτό σας ακόμα περισσότερο.


12. «Θα αγκαλιάσω τις αλλαγές που ξέρω ότι πρέπει να κάνω».
Η ζωή είναι μια πράξη εξισορρόπησης μεταξύ της διατήρησης και της απελευθέρωσης – της διατήρησης της θέσης και της μετακίνησης προς τα εμπρός. Πασχίζουμε να κάνουμε τις σωστές επιλογές, αλλά πώς ξέρουμε πότε είναι πραγματικά καιρός να προχωρήσουμε στη ζωή μας; Τα σημάδια δεν είναι πάντα κατανοητά. Οι σχέσεις, οι θέσεις εργασίας, ακόμη και οι πόλεις που ζούμε έχουν ημερομηνία λήξης.

Μερικές φορές πιανόμαστε σε κάτι που δεν λειτουργεί από φόβο ότι δεν θα είμαστε σε θέση να προσαρμοστούμε στις αναγκαίες αλλαγές. Και ως εκ τούτου, το αποτέλεσμα είναι πάντα το ίδιο: περισσότερος πόνος, τεράστια απογοήτευση, και διαρκής λύπη. Φερθείτε έξυπνα. Αγκαλιάστε τις αλλαγές που ξέρετε ότι πρέπει να κάνετε.

Πώς να απαλλαγείτε από τον χρόνιο θυμό και την πικρία...

«Εκείνος που σε θυμώνει, σε κατακτά» - Elisabeth Kenny

Το να κρατάς τον θυμό μέσα σου είναι σαν να αρπάζεις ένα καυτό κάρβουνο με την πρόθεση να να πετάξεις σε κάποιον άλλο. Αλλά τελικά εσύ είσαι αυτός που καίγεται. - Βούδας

Γιατί θυμώνουμε; 

Ο θυμός είναι ένα βασικό ανθρώπινο συναίσθημα το οποίο κατά καιρούς βιώνεται από όλους μας.

Συνήθως θυμώνουμε όταν νομίζουμε ότι κάποιος μας πλήγωσε, μας φέρθηκε άσχημα, μας εκμεταλλεύτηκε ή αντιτάχθηκε στις απόψεις μας ή όταν αντιμετωπίζουμε εμπόδια που μας αποτρέπουν να φτάσουμε τους στόχους μας.

Όπως και όλα τα συναισθήματα, ο θυμός δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός.

Γεννιόμαστε με αυτόν όπως γεννιόμαστε με τη δυνατότητα να βιώνουμε χαρά, λύπη ή φόβο. Άρα ο θυμός σαν συναίσθημα είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης μας.

Ο χρόνιος όμως, έντονος θυμός  δεν προσφέρει κάτι θετικό στη ζωή μας και μάλιστα έχει βρεθεί ότι είναι εξαιρετικά ανθυγιεινός.

Οι μελέτες δείχνουν ότι όχι μόνο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στην επαγγελματική και προσωπική ζωή αλλά και στην υγεία. Υψηλά επίπεδα θυμού σχετίζονται με καρδιαγγειακά προβλήματα, εγκεφαλικά και πρώιμο θάνατο.

Πώς εκφράζουμε τον θυμό;

Ένας απλός διαχωρισμός της έκφραση του θυμού είναι ο παθητικός θυμός και ο επιθετικός θυμός.

Ο παθητικός θυμός μπορεί να εκδηλώνεται με:

-    Μυστικότητα και επιφύλαξη.Αποφυγή οπτικής επαφής, διάδοση κακεντρεχών σχολίων,κουτσομπολιό, ανειλικρίνεια, κλοπές.

-    Αυταπάρνηση. Το να είναι κανείς υπερβολικά «καλός» και εμμέσως να υπονομεύει τον εαυτό του, το να αρνείται βοήθεια από τους άλλους αλλά να νιώθει διαρκή απογοήτευση από αυτούς.

-    Ψυχολογική χειραγώγηση. Χρήση ψυχολογικών εκβιασμών, ψεύτικα δάκρυα, σεξουαλικούς υπαινιγμούς, υπονόμευση προσώπων που είναι ανώτεροι ιεραρχικά.

-    Ψυχαναγκαστική συμπεριφορά. Τελειομανία, επιθυμία να είναι όλα καθαρά και σε τάξη,υπερέλεγχος.

-    Συναισθηματική απάθεια. Το να επιδεικνύει κανείς αδιαφορία και απάθεια, το να μην ανταποκρίνεται στο θυμό του άλλου και να προσπαθεί να δραπετεύσει από τα συναισθήματα που νιώθει μέσω εθισμών στο αλκόολ, τα ναρκωτικά, τη δουλειά ή άλλες ενασχολήσεις.

Ο επιθετικός θυμός εκδηλώνεται με:

-    Σκληρότητα, λόγια που πληγώνουν, έλλειψη ευαισθησίας στα συναισθήματα του άλλου.

-    Κατηγορίες και σκληρή κριτική

-    Προσποίηση, εγωκεντρισμό και αλαζονεία. Για παράδειγμα, το είναι κανείς σνόμπ,να δείχνει δυσπιστία στους άλλους και να μην αποδέχεται ήττες.

-    Εκδικητικότητα, αδυναμία συγχώρεσης και πικρία. Δηλαδή όταν κάποιος κρατάει «κακία» και αρνείται να συγχωρέσει ή να ξεχάσει και πράττει με σκοπό να ανταποδώσει τη βλάβη στον άλλο.

-    Ευερεθιστότητα,παρορμητικότητα, αναξιοπιστία, επικινδυνότητα. Για παράδειγμα, το να αντιδρά κανείς με τρόπο μη αναλογικό των γεγονότων, το να επιτίθεται άμεσα χωρίς διακρίσεις.

-    Μανία, υπερκινητικότητα, νευρικότητα.Για παράδειγμα, το να μιλάει κανείς πολύ γρήγορα, να τρέχει με υπερβολική ταχύτητα, το να κάνει τα πράγματα πολύ γρήγορα.

Πώς γίνεται να απαλλαγούμε από το θυμό;

- Πρώτα απ όλα ανακαλύψτε, εάν δεν το γνωρίζετε ήδη, για ποιό λόγο είστε θυμωμένοι. Ποιά είναι η πραγματική αιτία πέρα απ όλες τις αφορμές που προκαλεί το θυμό σας; Ποιές ανάγκες σας δεν καλύπτονται; Ποιός είναι υπεύθυνος γι αυτό;

- Σκεφτείτε ποιές είναι οι συνέπειες του θυμού σας. Κάντε μια λίστα με τα πράγματα τα οποία θεωρείτε ότι  κερδίζετε με το να παραμένετε θυμωμένοι. Ποιά από αυτά, συμβάλλουν στο να έχετε μια αίσθηση ψυχικής ισορροπίας;

- Συγχωρήστε. Η πράξη της συγχώρεσης είναι εξαιρετικά δύσκολη για όσους νιώθουν το συναίσθημα του θυμού να τους κατακλύζει.

Ο θυμός συνήθως συνδυάζεται με την ανάγκη της εκδίκησης ή τουλάχιστον την ανάγκη να βρούμε το δίκιο μας, να αποδειχθούμε «σωστοί» και να αποδείξουμε στους άλλους ότι έκαναν λάθος που μας αδίκησαν. Είναι δύσκολο να νικήσουμε το εγωιστικό αυτό κομμάτι μας και να συγχωρήσουμε.

Όμως, η συγχώρεση είναι στην πραγματικότητα ένα σίγουρο μονοπάτι προς την απελευθέρωση μας από το θυμό.

- Προσπαθείστε να βρείτε μια λύση για το θέμα που σας θυμώνει, όταν αυτό είναι δυνατό. Προσπαθείστε να προσεγγίσετε το συνομιλητή σας χωρίς την πρόθεση «να βγείτε από πάνω» ή να αποδείξετε πόσο δίκιο έχετε.

Αποφύγετε τις κατηγορίες και την κριτική γιατι συχνά εκλαμβάνονται από τον άλλο σαν επίθεση παρατείνοντας το επικοινωνιακό πρόβλημα που μπορεί να υπάρχει.

- Δοκιμάστε να κρατήσετε ενα ημερολόγιο ευγνωμοσύνης. Κάθε βράδυ, πριν πάτε για ύπνο, σημειώστε τρία πράγματα που πήγαv καλά ή σας έκαναν να νιώσετε θετικά κατά τη διάρκεια της μέρας σας.

Όσο αρνητικά κι αν μοιάζουν τα πράγματα στη ζωή καμμιά φορά, πάντα θα υπάρχει κάτι για το οποίο να μπορούμε να πούμε ευχαριστώ. Πώς η ευγνωμοσύνη μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε το θυμό;

Απλά μετακινώντας την προσοχή σας από όλα αυτά τα οποία σας ενοχλούν σε ο,τι θετικό συμβαίνει, υπενθυμίζετε στον εαυτό σας οτι δεν είστε μόνο «αδικημένοι» αλλά και δικαιωμένοι.

- Όσον αφορά την άμεση αντιμετώπιση ενός ξεσπάσματος θυμού, όταν αντιληφθείτε ότι είστε θυμωμένοι, προσπαθήστε κατ αρχάς να χαλαρώσετε το σώμα σας, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στους μύες εκείνους του σώματος σας που είναι πιο τεταμένοι.

Δοκιμάστε να αναπνεύσετε αργά από το διάφραγμα. Χαλαρώστε και εισπνεύστε από τη μύτη γεμίζοντας με αέρα την κοιλιά σας σα μπαλόνι. Κρατήστε για λίγο την αναπνοή σας και εκπνεύστε αργά από το στόμα. Επαναλάβετε για 5-10 λεπτά.

Η διαφραγματική αναπνοή έχει χαλαρωτική επίδραση στο σώμα και μπορεί να σας βοηθήσει να απαλύνετε τα σωματικά συμπτώματα του θυμού.

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

Πώς να θεραπεύσετε τον εαυτό σας

Άρθρο του δρος Bernie Siegel, συγγραφέα του βιβλίου «Love, Medicine and Miracles»
πεταλούδα άγιγγμα ζώα σουρεάλΑν δείτε την ασθένεια ως μια ευκαιρία, όταν κάποτε αρρωστήσετε, θα καταφέρετε να πείτε στον εαυτό σας: «Τι μπορώ λοιπόν να μάθω από αυτή την ασθένεια; Τι πρέπει να φροντίσω πρώτα;».
Όταν ξεκίνησα να δουλεύω με την ομάδα Μοναδικοί Ασθενείς με Καρκίνο (Exceptional Cancer Patients) παρατήρησα ότι πολλοί από αυτούς έζησαν περισσότερο απ’ όσο περίμεναν οι γιατροί. Ήθελα να μάθω το γιατί. Άρχισα να παρατηρώ και να ερευνώ και παρατήρησα ότι οι μακροχρόνιοι επιζώντες ήταν αυτοί που άρχισαν να δίνουν προσοχή στα συναισθήματά τους. Όταν εξέφραζαν τα συναισθήματά τους, έκαναν σωστές επιλογές κι απέκτησαν περισσότερη πνευματικότητα, με αποτέλεσμα να ωφεληθεί το σώμα τους. Οι σωματικές αλλαγές ήταν οι παρενέργειες ενός αλλοιωμένου τρόπου ζωής.
Οι γιατροί αποκαλούν τις πιο συγκλονιστικές θεραπείες «αυθόρμητες υφέσεις». Από τη στιγμή που τους έχουμε ήδη βάλει ταμπέλα, δεν μαθαίνουμε τίποτα για τους ανθρώπους στους οποίους συμβαίνουν αυτές οι υφέσεις. Δεν είναι δυνατόν να αγνοήσουμε αυτές τις σπουδαίες επιτυχίες. Όλοι διατρέχουμε τον κίνδυνο για πάρα πολλές ασθένειες και καθώς ο κόσμος μικραίνει η λίστα των ουσιών στις οποίες είμαστε εκτεθειμένοι μεγαλώνει. Γι’ αυτό λοιπόν πρέπει να μαθαίνουμε από τους ανθρώπους που αναρρώνουν καθώς και από όσους παραμένουν υγιείς.
Στο μυθιστόρημά του με τίτλο «Cancer Ward», ο Solzhenitsyn έγραψε για την αυτοΐαση, έναν όρο πολύ καλύτερο από τον όρο «αυτόματη ύφεση». Ο Solzhenitsyn διάλεξε μια πεταλούδα με τα χρώματα του ουράνιου τόξου για να συμβολίσει τη θεραπεία. Η πεταλούδα αντιπροσωπεύει την αλλαγή και το ουράνιο τόξο όλα τα συναισθήματά μας. Αν θέλουμε να θεραπευτούμε, πρέπει να αφήσουμε την πεταλούδα της αλλαγής και της συναισθηματικής ωρίμανσης να αγγίξει τη ζωή μας.
Ένας από τους πιο απαισιόδοξους ασθενείς της ομάδας αντιδρούσε στο θέμα της αυτοίασης λέγοντας τα εξής: «Υποθέτω ότι για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχουμε καθαρή συνείδηση». Είχε δίκιο. Πράγματι, πρέπει να έχετε καθαρή συνείδηση. Όταν κάνετε οτιδήποτε είναι απαραίτητο προκειμένου να καθαρίσετε τη συνείδησή σας, τότε η χαρά της ζωής επιστρέφει και η αισιοδοξία σας θεραπεύει.
Αν είστε άρρωστοι ή αντιμετωπίζετε δυσκολίες, μπορείτε να αρχίσετε να θεραπεύετε τον εαυτό σας ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο που ακολούθησαν κι άλλοι. Συγχωρέστε τον εαυτό σας και τους άλλους, ζήστε με ελπίδα, πίστη και αγάπη και παρακολουθήστε τα αποτελέσματα στη ζωή σας και στη ζωή των άλλων. Να θυμάστε ότι η επιτυχία και η θεραπεία έχουν σχέση με αυτά που κάνετε στη τη ζωή σας, όχι με το πόσο θα καταφέρετε να αποφύγετε τον θάνατο.
Ποια προσέγγιση θα πρέπει να έχετε στην ασθένειά σας; Έχω 3 συμβουλές να σας δώσω: αποδοχή, υποχώρηση και παράδοση. Αυτές οι 3 λέξεις μπορεί να σας τρομάζουν όπως έναν άπειρο πολεμιστή που πηγαίνει στη μάχη, αλλά άλλοι που έχουν χρησιμοποιήσει αυτή την τακτική έχουν κερδίσει μεγάλες νίκες.
Αν θέλετε να βρείτε τη δύναμη να αλλάξετε, πρέπει να αποδεχτείτε την κατάστασή σας. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να δεχτείτε οποιαδήποτε συγκεκριμένη έκβαση της ασθένειας, αλλά ότι η ασθένεια υπάρχει στη ζωή σας και ότι εσείς συμμετέχετε. Μόλις αποδεχτείτε ότι η ασθένεια ή κάποιο δυσάρεστο γεγονός αποτελεί μέρος της ζωής σας, θα καταφέρετε να συγκεντρώσετε τις δυνάμεις σας για να τα εξαλείψετε ή να τα αλλάξετε. Αν αποφεύγετε να το σκέφτεστε, το αρνείστε ή αισθάνεστε απελπισμένοι, δεν θα μπορέσετε να παίξετε καθοριστικό ρόλο στις αλλαγές στη ζωή σας.
Η αποδοχή της κατάστασης δεν σημαίνει αποδοχή της πρόβλεψης κάποιου άλλου για το τι πρόκειται να συμβεί σε σας. Κανείς δεν ξέρει ποιό θα είναι το μέλλον σας. Μην αποδεχτείτε ότι θα πεθάνετε μέσα σε 3 εβδομάδες ή 6 μήνες επειδή έτσι δείχνουν τα στατιστικά στοιχεία. Είναι πολύ καλύτερο να αρνηθείτε την ασθένειά σας εντελώς παρά να αποδεχτείτε μια πρόβλεψη που μοιάζει με θανατική ποινή. Το καλύτερο όμως είναι να δεχτείτε ότι έχετε προβλήματα και να αρνηθείτε τις προβλέψεις των άλλων για το πώς θα εξελιχτεί η κατάστασή σας. Τα άτομα δεν αποτελούν στατιστικά στοιχεία.
Όταν λέω «υποχώρηση» δεν εννοώ παραίτηση εξαιτίας ενός ισχυρότερου αντιπάλου. Για μένα υποχώρηση σημαίνει απόσυρση σε ένα ήσυχο μέρος όπου μπορώ να κατανοήσω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Αυτό το ήσυχο μέρος μπορεί να είναι οπουδήποτε, αφού η πηγή της πραγματικής ηρεμίας και γαλήνης βρίσκεται μέσα μου. Όταν υποχωρώ απομακρύνομαι από όλες τις απαιτήσεις της ζωής ενώ την ίδια στιγμή είμαι σε πλήρη εγρήγορση για τον εαυτό μου και τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Δεν υποχωρώ πάντα μόνος μου. Υποχωρώ και με όσους είναι κοντά μου, έτσι ώστε να θεραπεύσουμε τις δυνάμεις μας μαζί και να προετοιμαστούμε για να πάρουμε στα χέρια μας τη ζωή όταν η υποχώρηση τελειώσει. Όταν επιστρέψουμε θα είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε για τη ζωή μας. Η γυναίκα μου Bobbie κι εγώ υποχωρούσαμε συχνά όταν τα 5 παιδιά μας ήταν μικρά. Χρειαζόμασταν χώρο και χρόνο για να βελτιωθούμε και θεραπεύσουμε τον εαυτό μας.
Όταν έχετε αποδεχτεί, υποχωρήσει και προετοιμάσει τον εαυτό σας για να δώσει μια μάχη, τότε είστε έτοιμοι να παραδοθείτε. Και πάλι όμως, δεν παραδίδεστε στα αποτελέσματα, αλλά στα γεγονότα. Όλοι μας χάνουμε πολλή ενέργεια καθώς αγωνιζόμαστε ενάντια στη φύση της ζωής. Αποδεχτείτε τη φύση της ζωής και παραδοθείτε σε αυτή. Όταν το κάνετε, θα αποκτήσετε γαλήνη. Όταν η ενέργειά μας επανέλθει, θα σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε για πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε και θα αρχίσουμε να χτίζουμε τη ζωή μας. Παράδοση δεν σημαίνει να μην κάνουμε τίποτα, σημαίνει να κάνουμε τα σωστά πράγματα.
Όταν παραδοθείτε στην ασθένεια, θα συνεχίσετε να λαμβάνετε τη θεραπεία σας, να εξερευνείτε τα συναισθήματά σας, να διορθώνετε τις σχέσεις σας με τους άλλους και να κάνετε οτιδήποτε χρειαστεί για να θεραπευτείτε. Αλλά ενώ αγωνίζεστε γι’ αυτό, να λέτε «Γεννηθήτω το θέλημά Σου» και όχι «Να γίνει αυτό που θέλω εγώ». Αφήστε τον πόνο, τον φόβο και τις ανησυχίες σας και κρατήστε την αγάπη, την ελπίδα και τη χαρά στη ζωή σας. Όπως λέει και η «Προσευχή της Γαλήνης» , αφήστε τα όλα στον Θεό και αναπαυθείτε.
Απόσπασμα με άδεια από το βιβλίο «Prescriptions for Living» που γράφτηκε από τον δρα Bernie S. Siegel, HarperCollins Publishers, Νέα Υόρκη.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Η Ευτυχία είναι στο Χέρι σου .

  • ΠΟΙΟΣ είναι υπεύθυνος για την ευτυχία μου;
  • ΠΟΙΟΣ είναι υπεύθυνος για τη δυστυχία μου;
  • ΠΟΙΟΣ είναι υπεύθυνος για τη ζωή μου, για τον τρόπο που ξοδεύω το χρόνο μου και την ενέργεια, για τις καταστάσεις που βρίσκομαι μπλεγμένος, για τον τρόπο που σχετίζομαι με τους άλλους και για το πώς νιώθω μέσα μου τον εαυτό μου; ΠΟΙΟΣ;
  • Ποιος λες εσύ πως είναι υπεύθυνος για τη ζωή σου και για το πώς αισθάνεσαι και για το πώς προχωρεί η ζωή σου; Ποιο είναι υπεύθυνος για την ευτυχία και τη δυστυχία ΣΟΥ;
    Μια επιπόλαιη ματιά στο θέμα μπορεί να φέρει απαντήσεις όπως ο άνδρας ή η γυναίκα μου, ή τα παιδιά, ή οι γονείς, ή η κυβέρνηση, ή το οικονομικό σύστημα ή πολλοί και διάφοροι άλλοι εξωτερικοί παράγοντες.
    Πολλοί άνθρωποι φαντάζονται πως μπορούν να εξαρτώνται από αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες για να τους φέρουν ευτυχία ή ικανοποίηση. Σε όλη μου τη ζωή μέχρι τώρα, δεν έχω ποτέ συναντήσει ένα άτομο που να έχει αποκτήσει διαρκή ευτυχία ή ικανοποίηση σαν αποτέλεσμα οποιουδήποτε εξωτερικού παράγοντα αυτού του είδους. Έχω δει μάλλον το αντίθετο, πως οι άνθρωποι είναι δυστυχισμένοι κατά το βαθμό που εναποθέτουν τη δύναμη και την ευθύνη για την ευτυχία και την ασφάλειά τους έξω από τον εαυτό τους. Αυτός που προσδοκάει πως μια σχέση, το χρήμα, ένα επάγγελμα ή κάποιο άλλο αντικείμενο, κατάσταση ή σχέση, πρόκειται να τον κάνει περισσότερο από πρόσκαιρα ικανοποιημένο, ζει σε μια πολύ εύθραυστη ψευδαίσθηση. Αυτή η ψευδαίσθηση σπάει εύκολα, γιατί βασίζεται πάνω σε μια πολύ μεγάλη παρανόηση, πως δεν είμαστε δηλαδή υπεύθυνοι για το πώς νιώθουμε.
    Κάθε άτομο είναι προσωπικά υπεύθυνο για την ευτυχία και τη δυστυχία του, για την αρρώστια και την υγεία του, για την ανάπτυξη και την οπισθοδρόμησή του. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε πάνω σε κανέναν άλλο και δεν μπορούμε να επιρρίπτουμε την ευθύνη σε κανέναν άλλο. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούμε να βοηθούμε ο ένας τον άλλο, να μοιραζόμαστε και να δίνουμε αγάπη, συμπόνια και υποστήριξη ο ένας στον άλλο. Αλλά δεν μπορούμε να παίρνουμε πάνω μας την ευθύνη για την ευτυχία ή τη δυστυχία των άλλων και δεν μπορούμε να μεμφόμαστε ή να φορτώνουμε την ευθύνη για την ευτυχία ή δυστυχία μας πάνω στους άλλους. Μόνο εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο, υγιή, σίγουρο και ικανοποιημένο.
    Για να μεταμορφώσουμε τη δυστυχία μας, την αρρώστια, την ανικανοποίηση και την ανασφάλεια, σε ευτυχία, υγεία, ικανοποίηση και ασφάλεια, πρέπει πρώτα να γίνουμε ικανοί να αναλύσουμε πώς δημιουργούμε την παρούσα μας πραγματικότητα. Αυτό απαιτεί ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΑΥΤΟ-ΑΝΑΛΥΣΗ.
    «η ψυχολογία της ευτυχίας» του ΡΟΜΠΕΡΤ ΝΑΤΖΕΜΥ

    ΜΕ ΟΠΟΙΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ ΚΑΘΗΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΘΑ ΜΑΘΕΙΣ…

    Οι άνθρωποι είναι σαν τα χημικά στοιχεία: όταν δύο από αυτά έρχονται σε επαφή, είτε αδρανούν είτε αντιδρούν. Στη δεύτερη περίπτωση αλλάζουν και τα δύο. Πολλές φορές, μετά από μια βραδιά που περάσαμε μαζί με άλλους, λέμε: «Απόψε το κανιβαλίσαμε». Τι σημαίνει αυτό; Το αισθητικό μας επίπεδο έπεσε, η συμπεριφορά μας αλλοιώθηκε λόγω της ύπαρξής μας στο εσωτερικό μιας ομάδας. Η ομάδα εξασκεί μια μορφή πίεσης, μας κάνει όλους λίγο πολύ όμοιους, μας ισοπεδώνει.
    Χρειάζεται προσοχή: όταν συναναστρεφόμαστε ανθρώπους, είτε γινόμαστε ίδιοι με αυτούς («Αν ο γείτονάς σου είναι βρόμικος, θα σε βρομίσει κι εσένα» λέει ο Επίκτητος) είτε εκείνοι ακολουθούν τους δικούς μας τρόπους. Οι περισσότεροι από μας δεν καταφέρνουμε να κατευθύνουμε τις συναναστροφές μας — αφηνόμαστε να μας κατευθύνουν εκείνες. Η οχλοκρατία είναι η ακραία μορφή αυτής της συμπεριφοράς: το άτομο αποποιείται κάθε ευθύνη και συμπεριφέρεται σαν μέλος ενός κοπαδιού.
    Λέει ο Βρετανός συγγραφέας Τέρρυ Πράτσετ: «Το IQ του όχλου ισούται με το IQ του πιο ηλίθιου που βρίσκεται μέσα σ’ αυτόν διαιρεμένο δια του πλήθους του».
    Συχνά παρασυρόμαστε από χυδαίες αντιλήψεις, χρησιμοποιούμε χυδαία γλώσσα, η αυτοάμυνά μας εξασθενεί. Κατά κάποιον τρόπο χάνουμε τον εαυτό μας — ο Όσκαρ Ουάιλντ έλεγε: «Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι».
    Για να διατηρήσουμε τον εαυτό μας, χρειάζεται ένστικτο και αυστηρότητα στην επιλογή των ανθρώπων που μας περιβάλλουν. Χρειάζεται ένστικτο και αυστηρότητα στην επιλογή των συζητήσεων και των πράξεων στις οποίες συμμετέχουμε. Το ερώτημα είναι ένα: θα το έλεγα αυτό, θα έκανα το Α ή θα έκανα το Β αν ήμουν μόνος; Θα έλεγα το Α ή το Β, θα έκανα το Α ή το Β αν έπρεπε να αναλάβω ολόκληρη την ευθύνη;
    Καλό είναι να μη συζητάμε πράγματα που είναι σημαντικά για μας με ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε και δεν εμπιστευόμαστε. «Ου πάντα τοις πάσι ρητά» (δεν λέγονται όλα σε όλους) έγραφε ο Πυθαγόρας ο Σάμιος. Οι άνθρωποι μπορούν να παρερμηνεύσουν, να διαστρεβλώσουν, να κουτσομπολέψουν.
    Ανεξαρτήτως τόπου και χρόνου, πρέπει να συμπεριφερόμαστε σαν διακεκριμένα πρόσωπα. Και να θυμόμαστε πως ο φθόνος των άλλων για μας δεν είναι παρά συντετριμμένος θαυμασμός.

    Η δύναμη της επιθυμίας



    Ας υποθέσουμε ότι έχετε αυτό που πολλοί αποκαλούν μια «φυσιολογική» ζωή. Τρώτε, πίνετε, κοιμάστε, πηγαίνετε στη δουλειά σας, συναντάτε κόσμο, έχετε χόμπι και περιστασιακά φεύγετε για διακοπές. Μπορεί να είναι μια πραγματικά υπέροχη ζωή, αν εσάς έτσι σας αρέσει και αν την αισθάνεστε τέλεια. Μια ζωή σαν κι αυτή είναι παραδεισένια, όσο βέβαια  δε σας κατακλύζει το συναίσθημα ότι κάτι λείπει.
    The_key_to_happiness_by_kuschelirmel
    Αλλά, αν όντως ισχύει αυτό… τι είναι αυτό το «κάτι»; Προφανώς είναι κάποια ανεκπλήρωτη επιθυμία.
    Η δύναμη του πόθου σας είναι σαν τη δύναμη που έχει ένας άντρας με μια εργαλειοθήκη. Μπορεί να χτίσει μια καλύβα ή να την γκρεμίσει. Οι επιθυμίες σας μπορούν να σας κάνουν να προοδεύσετε στη ζωή σας και να καταφέρετε κάτι. Ή μπορούν, ως ανεκπλήρωτοι πόθοι, να σας καταστρέψουν. Είναι μία και μοναδική δύναμη. Εσείς καθορίζετε πώς θα τη διοχετεύσετε.
    Μια επιθυμία δε σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να εκπληρώσετε ένα συγκεκριμένο στόχο για να την ικανοποιήσετε. Πάνω απ’ όλα σας δείχνει τι είδους συναισθήματα θέλετε να βιώσετε.
    Πολλοί άνθρωποι νιώθουν να φουντώνει μέσα τους η επιθυμία όταν βλέπουν ιστιοπλοϊκά σκάφη στη θάλασσα. Ονειρεύονται χώρες μακρινές και περιπέτειες. Προπαντός όμως ονειρεύονται την ελευθερία. Κάποιοι αποφασίζουν να εκπληρώσουν την επιθυμία τους. Δουλεύουν σκληρά για πολλά χρόνια προκειμένου να εξοικονομήσουν χρήματα για ένα μεγάλο σκάφος. Αντί να βιώσουν την ελευθερία, στο διάστημα αυτό επιβάλλουν ακόμα περισσότερους περιορισμούς στον εαυτό τους. Μεταθέτουν την ευτυχία τους για το μέλλον.
    Το καλύτερο που έχετε να κάνετε για τον εαυτό σας είναι να αποκτήσετε σαφή εικόνα της φιλοσοφίας της ζωής σας και να νιώσετε ότι είστε σε καλό δρόμο για το ιδανικό μέλλον σας.
    Τι είδους ανθρώπους θα τραβήξετε σε περίπτωση που δεν έχετε μια ξεκάθαρη εικόνα για τη φιλοσοφία της ζωής σας;
    Ανθρώπους που επίσης δεν έχουν ξεκάθαρη εικόνα της δικής τους φιλοσοφίας ζωής. Αυτό μπορεί να αποβεί ιδανικό επειδή πολύ απλά η κοινή ζωή μπορεί να είναι ο σκοπός και η εκπλήρωση. Μπορεί όμως να δημιουργηθεί γρήγορα μια κατάσταση πληκτική, ανεπαρκής και τεταμένη. Αυτό οφείλεται στο ότι δε συντελείται ούτε ωρίμανση ούτε εξισορρόπηση, ούτε καν αλληλοσυμπλήρωση.
    Ανθρώπους οι οποίοι ενθουσιάζονται που δεν έχετε φιλοσοφία στη ζωή σας, γιατί έτσι μπορούν εύκολα να σας ενσωματώσουν στη δική τους φιλοσοφία. Σας θυμίζει κάτι αυτό; Πόσο καιρό αντέχει κανείς να ζει ως τμήμα της φιλοσοφίας της ζωής κάποιου άλλου;
    Κανέναν απολύτως, αφού έχετε ήδη βιώσει την πρώτη και τη δεύτερη περίπτωση και δεν ανέχεστε πια τίποτα άλλο.
    «Το μυστικό του μαγνήτη της καρδιάς» του Ruediger Schache