Ο καλύτερος φίλος ο εαυτός σου
Άρης Γαβριηλίδης, Οικονομολόγος, Συγγραφέας
Όταν ήμουν παιδί, αισθανόμουν ότι είχα ένα ανθρωπάκι μέσα στο κεφάλι μου και μιλούσα μαζί του από το πρωί που ξυπνούσα ως το βράδυ που κοιμόμουν. Αυτός το ανθρωπάκι είναι νομίζω είναι ο απλούστερος και πληρέστερος ορισμός του εαυτού.
Πριν από χρόνια έκανα μια ανακάλυψη: όλη μου η προσοχή ήταν επικεντρωμένη στις σχέσεις μου με τους άλλους. Μικρή σημασία έδινα στη σχέση ανάμεσα σε εμένα και στον εαυτό μου, στο ανθρωπάκι που κρύβω μέσα μου. Σκέφτηκα τότε ότι αυτό δεν ήταν σωστό. Αποφάσισα να ασχοληθώ περισσότερο μαζί του και να καλλιεργήσω τη σχέση μας. Άλλωστε, το πρόσωπο αυτό ήταν για μένα το σημαντικότερο στον κόσμο αφού, αν έλειπε, αυτομάτως θα εξαφανίζονταν όλα όσα υπήρχαν γύρω μου.
Είδα ότι ο εαυτός μου άξιζε μια καλύτερη μεταχείριση από εκείνη που του επεφύλασσα ως τότε. Ήμουν ιδιαίτερα αυστηρός μαζί του και, κατά κάποιον τρόπο, τον δυνάστευα. Δεν του συγχωρούσα εύκολα τα λάθη του και ήμουν απαιτητικός για τις επιδόσεις του σε όλους τους τομείς. Ακόμη, απαιτούσα να προσφέρει στους άλλους περισσότερα από όσα πρόσφερε στον εαυτό του, σ’ εμένα δηλαδή. Κοντολογίς, τον αδικούσα κατάφωρα.
Κατάλαβα τότε πως αυτή η συμπεριφορά μου με φόρτωνε με άγχη. Ή, αντίστροφα, ένα μεγάλο μέρος από τα άγχη μου οφειλόταν στην κακή συμπεριφορά που είχα απέναντι στον εαυτό μου. Σαν να με εκδικείτο.
Αποφάσισα να αλλάξω. Να είμαι πιο διαλλακτικός, λιγότερο απαιτητικός, περισσότερο φιλικός με τον εαυτό μου. Στην αρχή δεν ήταν εύκολη διαδικασία. Σιγά-σιγά όμως, με υπομονή και επιμονή κατάφερα να δημιουργήσω μια αρμονική σχέση μαζί του. Κι όσο βελτιωνόταν η σχέση μας, τόσο αισθανόμουν πιο ξαλαφρωμένος από το άγχος.
Έτσι, εγώ κι ο εαυτός μου, γίναμε τα καλύτερα φιλαράκια. Αυτό με έκανε να γράψω στο ημερολόγιό μου: «Η έννοια της ελευθερίας είναι σχετική. Ο μεγαλύτερος δυνάστης είναι ο εαυτός μας» και «Ο καλύτερος φίλος είναι ο εαυτός σου, εκτός κι αν πρόλαβες εχθρό σου να τον κάνεις…».
Συχνά θαυμάζουμε τις περιπέτειες των πρωταγωνιστών του θεάτρου, του κινηματογράφου, ή της λογοτεχνίας. Κι όμως τέτοιοι πρωταγωνιστές είμαστε και εμείς. Αν κάποιος σκηνοθέτης ή συγγραφέας απομόνωνε, εν αγνοία μας, σκηνές από την καθημερινή ζωή μας και να τις μετέφερε αυτούσιες στην τέχνη του, θα βλέπαμε σαν τρίτοι τους εαυτούς μας και θα τους θαυμάζαμε. Πολλά από αυτά που λέμε, κάνουμε ή παθαίνουμε στη ζωή δεν διαφέρουν από αυτά ενός ήρωα της οθόνης. Κάτω από αυτό το πρίσμα,είμαστε οι πρωταγωνιστές, που νομίζουμε πως είμαστε οι θεατές.
Αυτή η διαπίστωση ισχύει για όλους μας. Γιατί το λέω αυτό; Για να τονίσω ότι κανένας μας δεν είναι μικρός και ασήμαντος, όπως καμιά φορά πιστεύουμε. Αντιθέτως, είμαστε σημαντικοί, πολύ σημαντικοί, οι σημαντικότεροι άνθρωποι της γης για τον εαυτό μας. Άρα μας αξίζει μια καλύτερη μεταχείριση. Εξάλλου, και ο Ιησούς είπε: «Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν», όχι «Αγάπα τον πλησίον σου παραπάνω από τον εαυτό σου».
Από τα ως τώρα δεδομένα, φαίνεται ότι, από όλους τους πλανήτες, μόνον η γη κατοικείται. Επομένως, σε ολόκληρο το σύμπαν, από καταβολής κόσμου, μόνο ένας άνθρωπος υπάρχει που είναι ολόιδιος μ’ εμένα: ο εαυτός μου. Για αυτό αξίζει να του έχω μια ξεχωριστή μεταχείριση. Επί πλέον, όντας αγαπημένοι, γλιτώνουμε κι δυο το άγχος που δημιουργεί η διατάραξη των σχέσεών μας…
Προκόπης Προκοπίου
Reiki Master Practitioner/Teacher
Ενεργειακός & Εναλλακτικός Θεραπευτής
Τι είναι ο δρόμος προς την αυτογνωσία στην πράξη; Στην καθημερινότητά μας; Να είναι ένα σεμινάριο, ένα καλό βιβλίο, ένα σινεμά, μία χαρούμενη παρέα; Μήπως είναι μία καλή δουλειά ή μία επιτυχημένη οικογενειακή ζωή; Όλα αυτά μαζί αλλά και τίποτα απ' αυτά παράλληλα. Γιατί η πορεία αυτή είναι προσωπική υπόθεση και έχει να κάνει μόνο με τη δική μας εσωτερική αυτοανακάλυψη. Γιατί ένα βαθύτερο κομμάτι μας πάντα γνωρίζει, απλά πρέπει να ανακαλύψουμε εκ νέου αυτό που γνωρίζουμε ήδη!
Κάψε τους φόβους σου
Οι ήρωες δεν πέθαναν ποτέ, νίκησαν τους φόβους
