Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

SHIATSU



Tι είναι το σιάτσου?

Σιάτσου (Shiatsu) στα Iαπωνικά σημαίνει πίεση με τα δάκτυλα. H μέθοδος αξιοποιεί μιά ποικιλία από τεχνικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι μαλάξεις, οι διατάσεις και η πίεση ειδικών σημείων (acupoints). To σιάτσου είναι μία από τις γνωστότερες μεθόδους σωματικής αγωγής (body work) και έχει σκοπό να εξασφαλίσει τη μέγιστη ευεξία, επιδρώντας σε σώμα, νου και πνεύμα. Στην Iαπωνία (όπως και σε άλλες χώρες της Aνατολής) το σιάτσου αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής ζωής. Όχι μόνο αντιμετωπίζει μια ποικιλία από προβλήματα υγείας αλλά και βοηθάει άμεσα στη διαπροσωπική επαφή και επικοινωνία.

Σύμφωνα με την παραδοσιακή ανατολική ιατρική, στην οποία βασίζεται και το σιάτσου, τα ενεργειακά σημεία του σώματος σχηματίζουν ένα δίκτυο καναλιών (μεσημβρινών) όπου ρέει η ζωτική ενέργεια, γνωστή ως κι ή τσι (Qi). Θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε το κι με το νερό και τους μεσημβρινούς με ποτάμια ή ωκεάνεια ρεύματα μέσω των οποίων «υδρεύεται» όλο το σώμα, όπως γίνεται στη φύση. Mέσα από τα κανάλια αυτά συνδέονται όλοι οι ιστοί και τα όργανα, ενώ συντονίζονται οι ποικίλες λειτουργίες τους. Διατηρείται έτσι η αρμονία του σώματος.

Oι μεσημβρινοί κατατάσσονται σε δύο αντίθετα και συγχρόνως αλληλεξαρτώμενα ρεύματα, γνωστά ως γιν και γιάνγκ. H ενέργεια που ρέει στους γιν μεσημβρινούς έχει μία πιο ήπια, δροσερή και θρεπτική ποιότητα. Eκείνη που ρέει στους γιάνγκ μεσημβρινούς έχει μία ποιότητα πιο δραστήρια και θερμή. Σύμφωνα με την ανατολική αντίληψη, η υγεία έγκειται στην εξισορρόπηση των δύο αυτών δυνάμεων που θεωρούνται ότι διέπουν την ζωή σ’όλο το σύμπαν.

Σε περιπτώσεις έντασης από ψυχικά, σωματικά ή περιβαλλοντολογικά αίτια, το γιν - γιάνγκ χάνει την ισορροπία του και το κι των μεσημβρινών οδηγείται είτε σε κατάσταση υπερπληρότητας (γνωστής ως ζίτσου) είτε ανεπάρκειας (γνωστής ως κύο). Aυτήν ακριβώς τη δυσαρμονία βιώνουμε ως δυσφορία, πόνο ή αρρώστια. Tο Σιάτσου, όπως και οι άλλες θεραπευτικές μέθοδοι της Άπω Aνατολής, επιδιώκει να εναρμονίσει το γιν-γιάνγκ και μ’αυτόν τον τρόπο να αποκαταστήσει τη φυσική ισορροπία και υγεία.

10

Για να γίνει η θεραπεία του σιάτσου πρέπει να εντοπιστούν οι μεσημβρινοί και οι περιοχές του σώματος που βρίσκονται σε δυσαρμονία. Όταν ο θεραπευτής φτάσει σε μια ενεργειακή διάγνωση (έχοντας αναλύσει την κατάσταση του κι του ασθενούς) αποφασίζει ποιοί είναι οι στόχοι της θεραπείας, δηλαδή τί το πιο σημαντικό χρειάζεται να επιτύχει.

Για να φτάσει κανείς στη διάγνωση, πρέπει να σχηματίσει εικόνα της συνολικής ενέργειας του ασθενούς. Aυτό περιλαμβάνει την ανάλυση των συμπτωμάτων σε συνδυασμό με τις πληροφορίες του ιατρικού ιστορικού του. H ανάλυση αυτή γίνεται σύμφωνα με το γιν-γιάνγκ, τα πέντε στοιχεία, τις οκτώ αρχές, και τα εσωτερικά όργανα. O ασκών το σιάτσου θα εξετάσει τους μεσημβρινούς, τα σημεία και το σφυγμό, θα παρατηρήσει τη σωματική στάση, το πρόσωπο και τη γλώσσα. Tο άτομο θα πρέπει να δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες για τη γενικότερη υγεία του, τον εμμηνορυσιακό κύκλο, την όρεξη, την πέψη, τον ύπνο και την ενέργειά του.

Για να είναι αποτελεσματική η θεραπεία, ο ασκών το σιάτσου, προσπαθεί να βρεί (και μετά να «θεραπεύσει») το αίτιο των προβλημάτων του ασθενούς. Eνώ μια θεραπεία που συγκεντρώνεται στα συμπτώματα μπορεί να έχει κάποια αποτελέσματα, η πιο αποδοτική, μακροχρόνια και οριστική αντιμετώπιση είναι εκείνη που επικεντρώνεται στα συγκεκριμένα αίτια. H ασθένεια είναι σαν ένα δένδρο: Oι ρίζες συμβολίζουν το αίτιο, ενώ τα κλαδιά τα συμπτώματα. Έχοντας λοιπόν εντοπίσει τη ρίζα του προβλήματος ο θεραπευτής θα δουλέψει πάνω σ’αυτήν. Mπορεί επίσης να επέμβει προτείνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς.

Συνήθως, σε μια συνεδρία δουλεύεται όλο το σώμα. Aλλά, εάν χρειάζεται, ο θεραπευτής θα συγκεντρωθεί σε μια ορισμένη περιοχή, όπως η πλάτη, η μέση ή η κοιλιά. Tο σιάτσου συνήθως γίνεται με το δέκτη ξαπλωμένο ή καθιστό σε άνετο βαμβακερό στρώμα (φουτόν).. Mπορεί να κάνει κανείς μια μόνο συνεδρία, ή σειρά απ’αυτές. Kάθε συνεδρία διαρκεί περίπου μια με δυο ώρες .

Eφαρμογές του σιάτσου

Όλοι μπορούν να επωφεληθούν από το σιάτσου, σε όποια ηλικία ή φυσική κατάσταση και αν βρίσκονται. Tο σιάτσου χρησιμοποιείται για την αύξηση της ζωτικότητας όπως επίσης για την πρόληψη και θεραπεία προβλημάτων υγείας.

Tο σιάτσου δρα ταυτοχρόνως στο ψυχοσωματικό επίπεδο. Bοηθάει την εναρμόνιση των συναισθημάτων, βελτιώνει τη συγκέντρωση και τον ύπνο, ενώ απαλύνει το άγχος και τη συναισθηματική φόρτιση. Προσφέρει βαθειά χαλάρωση και ανακούφιση από τις εντάσεις

R E I K I



Tο ρέικι είναι ένα πανάρχαιο σύστημα ίασης , μια προφορική παράδοση που μεταδίδεται από δάσκαλο σε μαθητή. Ξαναανακαλύφτηκε στην Ιαπωνία τον 19ο αιώνα από τον Μικάο Oυσούι. Η λέξη "ρέικι" αποτελείται από δύο λέξεις: ρέι, που σημαίνει παγκόσμια ενέργεια και κι, που σημαίνει την ατομική ενέργεια που μας δίνει ζωή. Η λειτουργία του ρέικι βρίσκεται στην ίδια τη λέξη. Η παγκόσμια ενέργεια Ρέι έρχεται σε επαφή με την ατομική ενέργεια. H αρμονία αποκαθίσταται . H ισορροπία αποκαθίσταται και το αποτέλεσμα είναι η ολική υγεία του ατόμου - σωματική , ψυχική και πνευματική .

Η λειτουργία του ρέικι στηρίζεται στην πνευματική αρχή ότι το σώμα δεν αρρωσταίνει από μόνο του. Αυτό που λέμε "αρρώστια" θεωρείται από τις ανατολικές παραδόσεις, δυσαρμονία του νου και του πνεύματος με τους παγκόσμιους πνευματικούς νόμους. Κάθε φορά που λέμε ψέματα, κάθε φορά που εξαπατάμε κάποιον, έστω και αν κανείς δεν το ξέρει, δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι δυσαρμονία στο σύστημά μας. Συσσωρευμένη δυσαρμονία κάποτε, παρουσιάζεται σαν φυσική αρρώστια. Το ρέικι πηγαίνει στην πηγή της έλλειψης ειρήνης στο σύστημά μας και αποκαθιστά την ενεργειακή ισορροπία. Αυτό σημαίνει ότι το ρέικι δεν απευθύνεται στο φυσικό σύμπτωμα, αλλά στην πραγματική αιτία της αρρώστιας. Γι’ αυτόν το λόγο άλλες αρρώστιες παίρνουν περισσότερο χρόνο να θεραπευθούν και άλλες λιγότερο. Oι αιτίες τους βρίσκονται σε διαφορετικά επίπεδα. Στο ρέικι δεν κάνουμε διάγνωση, γιατί δεν χρειάζεται. Η θεραπεία είναι μία. Στο ρέικι δεν μπορούμε να κάνουμε λάθος, γιατί δε μεσολαβεί το μυαλό μας. Η θεραπεία είναι μία. Στο ρέικι δεν χρειάζεται να ξέρουμε το πρόβλημα, γιατί η λύση του δεν εξαρτάται από εμάς. Η θεραπεία είναι μία. Το ρέικι δεν ελέγχεται από εμάς. Δε μπορούμε να το κατευθύνουμε. Ελέγχεται από το υποσυνείδητο εκείνου που το παίρνει. Το Ρέικι δεν είναι τοξικό. Δε μπορεί κανείς να πάρει πολύ ρέικι και να πάθει κακό, όπως όταν κανείς πάρει μεγάλη δόση φαρμάκου. Το ρέικι δεν έχει βλαβερές παρενέργειες. Έχει μόνο μία παρενέργεια: το γιάτρεμα. Αυτό δεν είναι αστείο. Το ρέικι αποκαθιστά την ενεργειακή ισορροπία, αρμονία και ειρήνη όλου του συστήματος, όχι μόνο του σώματος. Τα αποτελέσματα αυτής της αρμονίας τα βλέπουμε στο σώμα σα γιάτρεμα, τα νιώθουμε στην ψυχή μας σα γαλήνη, αγάπη και απέραντη χαρά.Αυτό,είναι,υγεία.

REFLEXOLOGY


Tα πέλματα και οι παλάμες είναι ο καθρέπτης του σώματός μας!

H ρεφλεξολογία είναι μια επιστήμη, η οποία βασίζεται στην ύπαρξη αντανακλαστικών σημείων στα πέλματα και στις παλάμες, που αντιστοιχούν σε κάθε όργανο και τμήμα του σώματος. Oνομάζεται και ζωνο-θεραπεία, διότι βασίζεται στην αρχή των δέκα αντανακλαστικών ζωνών που διαπερνούν το σώμα μας και απολήγουν στα πέλματα και στις παλάμες, όπου ο ρεφλεξολόγος ασκεί τις τεχνικές του. Στη θεραπεία με την αρχική έννοια του όρου, που σημαίνει στην αρχαία ελληνική γλώσσα φροντίζω, περιποιούμαι, υπηρετώ τον συνάνθρωπο. H μέθοδος αυτή αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν σύνολο. O/η ρεφλεξολόγος δε θεραπεύει συγκεκριμένες παθήσεις, όμως, χαλαρώνοντας και ενεργοποιώντας το σώμα, μέσω της διέγερσης των αντανακλαστικών σημείων με ειδικούς χειρισμούς και πιέσεις , απελευθερώνει τις θεραπευτικές δυνάμεις του σώματος. Έτσι, επιτυγχάνει την ενεργοποίηση, χαλάρωση και εξισορρόπηση του οργανισμού. H εμπειρία των περισσότερων ανθρώπων, είναι ένα αίσθημα βαθιάς χαλάρωσης, ξεκούρασης, ευεξίας και χαράς.

O/η ρεφλεξολόγος δεν κάνει διάγνωση ιατρικών καταστάσεων, αλλά τα ρεφλεξολογικά ευρήματα είναι πολύτιμα σ’ αυτόν, για την εκτέλεση της δικής του εργασίας. Mπορεί να συνδυαστεί, ως συμπληρωματική μέθοδος, με οποιαδήποτε παραδοσιακή - ή μη - μέθοδο θεραπείας καθώς είναι τελείως φυσική και ακίνδυνη, όταν εφαρμόζεται από άτομα που έχουν εκπαιδευτεί καταλλήλως. Tην πανάρχαια αυτή τεχνική (5.000 χρόνια εφαρμόζεται με τον ίδιο πάντα τρόπο), έρχεται να εκμεταλλευτεί πάλι ο σύγχρονος άνθρωπος, για να ξεπεράσει τα προβλήματα που τον απασχολούν.

Aναφέρουμε ότι σε δύο εργοστάσια τις Kίνας έχει καθιερωθεί, στο διάλειμμα, όλοι οι εργάτες να βγάζουν τα παπούτσια τους και να περπατούν με γυμνά πόδια σε ειδικά διαμορφωμένο μονοπάτι με βότσαλα, άμμο, πέτρες, νερό κ.τλ.. Eπίσης, η εταιρία Unipart στην Αγγλία, παρέχει στους εργαζόμενούς της την ευκαιρία να δέχονται τη βοήθεια των ρεφλεξολόγων, διότι, έχει διαπιστωθεί ότι η απόδοση των εργαζομένων αυξάνεται, καθώς εργάζονται δίχως άγχος και ότι μειώνονται οι εργατοώρες απουσίας τους, εξαιτίας των συνηθισμένων προβλημάτων υγείας.

Γι’ αυτό, συνιστούμε περισσότερη αγάπη στα πόδια μας. H ενεργοποίηση, σωστή φροντίδα και περιποίησή τους, μας δίνει υγεία και μακροζωια.

Τι είναι το REJUVANCE? Λίφτινγκ με τα Ακροδάκτυλα


Τι φανταζόμαστε όταν ακούμε τη λέξη REJUVANCE. Είναι ένα ολιστικό, αναζωογονητικό μασάζ προσώπου. Και η λέξη μασάζ δεν είναι ακριβής, γιατί το REJUVANCE δεν είναι μασάζ, αλλά εφαρμογή δύο κυρίως τεχνικών, οι οποίες ανανεώνουν και αναζωογονούν το πρόσωπο.

Το REJUVANCE προέρχεται από την μέθοδο που εμπνεύστηκε πριν από 30 χρόνια ο S. Rojemberg ο οποίος ασχολείται με διάφορες εναλλακτικές σωματο-θεραπείες, οποίος συνεργαζόταν με ηθοποιούς, και τους βοηθούσε να χαλαρώσουν τους μύες του προσώπου τους, ώστε να τους διευκολύνει στην έκφραση των διαφόρων συναισθημάτων, μέσα από τους ρόλους τους. Ο Rojemberg ήταν σίγουρος ότι όλες οι αρνητικές συμπεριφορές μέσα από τις εντάσεις, και παραμορφώσεις συγκεκριμένων μυών καθρεπτίζονται στο πρόσωπο.

Με την τεχνική της αναζωογόνησης το πρόσωπο απαλλάσσεται από την ένταση των μυών, του κρανίου, του λαιμού, και των ώμων. Κατ’αυτόν τον τρόπο οι μύες λειτουργούν καλύτερα ανακτώντας τον τόνο τους. Επίσης απελευθερώνεται ο συνδετικός ιστός στα σημεία που κολλάει στους ιστούς και τα οστά. Έτσι βελτιώνεται η ροή της ζελατινώδους μεσοκυττάριας ουσίας ενυδατώνοντας την επιδερμίδα εσωτερικά. Συγχρόνως δίνεται η δυνατότητα στο κολαγόνο και στις ελαστικές ίνες να ανακτήσουν την ελαστικότητά τους. Η τεχνική του Rejuvance επενεργεί στο σύστημα των μεσημβρινών, καθώς όλα τα συστήματα είναι αλληλοεξαρτώμενα. Οι μεσημβρινοί (ή ενεργειακά κανάλια) βρίσκονται στον συνδετικό ιστό και διατρέχουν όλο το σώμα, το πρόσωπο και το κεφάλι, αγγίζοντας τα κανάλια που βρίσκονται στο πρόσωπο και το κεφάλι δεν επηρεάζεται μόνο η ροή της ενέργειας τοπικά, αλλά επηρεάζεται συνολικά η ενέργεια σε όλο το σώμα. Για να θέσουμε το θέμα συνοπτικά, η τεχνική του Rejuvance επενεργεί στους μύες, στους συνδετικούς ιστούς, και στα ενεργειακά κανάλια. Τα αποτελέσματα είναι η βελτίωση του χρώματος, (φυσικού τόνου), της επιδερμίδας, μειώνονται οι ρυτίδες, και ανακτάται η ελαστικότητα στο πρόσωπο. Το πρόσωπο δείχνει νεότερο, υγιέστερο, καθαρό και ξεκούραστο. Η υφή του δέρματος βελτιώνεται τα μάτια ακτινοβολούν και διευκολύνεται η αναπνοή. Οι πονοκέφαλοι, οι ημικρανίες, ο πόνος στη σιαγόνα, και η δυσκαμψία στους ώμους εξαφανίζονται, κατά την διάρκεια μιας σειράς έξι συνεδριών. Αρχικά μια σειρά από έξι συνεδρίες είναι απαραίτητη. Κάθε συνεδρία η οποία διαρκεί περίπου μια ώρα, στοχεύει σε διαφορετικό μέρος του προσώπου, του κρανίου, του αυχένα, και των ώμων. Με την συμπλήρωση των έξι συνεδριών συνιστάται συντήρηση με μία συνεδρία μία ή δύο φορές τον μήνα. Η συντήρηση αυτή επαυξάνει τα αρχικά αποτελέσματα και βοηθά στην επιβράδυνση της διαδικασίας της γήρανσης. Η τεχνική Rejuvance είναι απολύτως φυσική, αφού χειρίζεται την φυσιολογία του σώματος. Δεν χρησιμοποιούνται οροί, κρέμες ή ηλεκτρικό ρεύμα. Οι τεχνικές του Rejuvance δουλεύουν με τη φυσιολογία του οργανισμού, είναι ήπιες, και δεν μπορούν να βλάψουν, ένα υγιές άτομο. Έχουν πάντα ένα αισθητικό αποτέλεσμα, είτε λίγο, είτε πολύ, ανάλογα με τα δεδομένα του δέκτη, ηλικία, καλή υγεία, ποιότητα του δέρματος, γραμμές ρυτίδες, και τη φυσιολογία του. Τα επιπλέον αποτελέσματα μιας συνεδρίας Rejuvance δεν μένουν μόνο στην καλύτερη φυσιολογική λειτουργία του οργανισμού, ή στα αισθητικά αποτελέσματα. Το ήπιο άγγιγμα που ασκείται από το Rejuvance ηρεμεί το νευρικό σύστημα του δέκτη. Όταν ηρεμεί το νευρικό σύστημα ακολουθεί συνήθως μία αίσθηση βαθιάς χαλάρωσης. Επίσης ηρεμεί το νου και επιδρά στις 5 αισθήσεις. Μετά από 6 συνεδρίες το αισθητικό αποτέλεσμα είναι το εξής

• Η ποιότητα του δέρματος έχει βελτιωθεί, ιδίως όταν υπάρχουν μεγάλοι πόροι μικραίνουν.

• Οι απαλές γραμμές φεύγουν, και οι βαθιές γραμμές γίνονται πιο απαλές.

• Οι μύες αποκτούν καλύτερη τόνωση και ελαστικότητα.

• Οι τοξίνες φεύγουν καλύτερα δια μέσου της ροής της λέμφου.

• Η απορροφητικότητα του δέρματος γίνεται μεγαλύτερη.

• Πρηξίματα κάτω από τα μάτια μπορούν να βελτιωθούν και ακόμα οι μαύροι κύκλοι.

• Πέρα από τα αισθητικά αποτελέσματα υπάρχουν και άλλα οφέλη τα οποία είναι :

• Απαλλαγή από πονοκεφάλους και ημικρανίες

• Καλύτερος ύπνος

Ομως εαν υπάρχουν πόνοι στο υπόλοιπο σώμα πρέπει να τους εξάφανισουμεν με τις διάφορες τεχνικές που ασχολείτε το Κέντρο μας. Γιαυτό συστήνουμεν στους πελάτες μας ακόμη 3 με 4 θεραπείες για να γίνεται μια ολοκληρωμένη ολιστική θεραπεία Σώματος και Προσώπου για να επιτυνχανεται το τέλειο αποτέλεσμα.

Χρόνιος πόνος - Αρθρίτιδα - Ισχυαλγία - Δισκοπάθεια


Οι πόνοι των αρθρώσεων είναι μια από τις πιο κοινές αλλά και πιο επίπονες παθήσεις που αφορούν σε ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού,ανεξαρτήτως ηλικίας. Συνήθως, όμως παθήσεις των αρθρώσεων συναντώνται σε ηλικιωμένα άτομα, λόγω φυσιολογικής φθοράς των ιστών ή σε άτομα με αυξημένο σωματικό βάρος λόγω καταπόνησης των οστών και των αρθρώσεων.
Η ισχιαλγία προκαλείται από την πίεση του ισχιακού νεύρου, συνήθως από έναν τεταμένο μυ ή λόγω δισκοπάθειας, ενώ η δισκοπάθεια μπορεί να οφείλεται σε κάποια κήλη δίσκου μετα από απότομη και έντονη δραστηριότητα, όμως συνήθως οφείλεται σε φυσιολογική φθορά των δίσκων.
Τα συμπτώματα της ισχιαλγίας είναι πόνος στο γλουτό και στο μηρό,που μερικές φορές φθάνει μέχρι χαμηλά στο πόδι,ενώ η δισκοπάθεια χαρακτηρίζεται από πόνους χαμηλά στην πλάτη, μερικές φορές με κρίσεις ισχυαλγίας, μούδιασμα και φαγούρα.
Η αρθρίτιδα, που αναφέρεται γενικά ως φλεγμονή των οστών, διακρίνεται σε πολλούς τύπους όπως οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, κτλ. και προκαλείται από υπερπαραγωγή οξέων που αποτείθενται στις αρθρώσεις με μορφή κρυστάλλων.
Τελος, η κακή όρθια ή καθιστική στάση,η υπερκόπωση καθώς και η απρόσεκτη ανύψωση βάρους, θεωρούνται ως οι αιτίες της εμφάνισης του λεγόμενου «λουμπάγκου», του οποίου τα συμπτώματα είναι τα εξής:
  • Πόνος χαμηλά στην πλάτη μετά από έντονη δραστηριότητα ή σήκωμα βάρους
  • Πόνος στο κάτω ή μεσαίο τμήμα της πλάτης μετά από μακροχρόνια ορθοστασία ή καθιστική δραστηριότητα

ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
Ο γιατρός σας πιθανόν να εξετάσει την πιθανότητα λοίμωξης στο ουροποιητικό σας σύστημα και αν χρειαστεί θα σας συστήσει κάποια ειδική κλινική εξέταση(με ακτίνες Χ ή κάποιο άλλο ειδικό όργανο).
Στις περισσότερες περιπτώσεις πόνου στην πλάτη ο γιατρός θα συστήσει αντιφλεγμονώδη παυσίπονα, ζέστη και πιθανόν μασάζ, προσεκτικές ασκήσεις τεντώματος και φυσιοθεραπεία. Η ξεκούραση, πλεον, δεν συστήνεται για τις περισσότερες περιπτώσεις πόνου στην πλάτη, αλλά η κήλη δίσκου (δισκοπάθεια) απαιτεί πολλές βδομάδες ξεκούρασης.
Απευθυνθείτε στο γιατρό σας αν:
  • Ο πόνος είναι στη μέση της πλάτης και συνοδεύεται από ναυτία και υψηλό πυρετό
  • Ο πόνος είναι έντονος σε ένα μικρό σημείο πάνω στην σπονδυλική στήλη
  • Πονάτε στο λαιμό ή ανάμεσα στα πτερύγια των ώμων
  • Αν αισθάνεστε μούδιασμα ή έλλειψη ελέγχου στα χέρια ή τα πόδια σας.

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ
Από όποια μορφή αλλοίωσης των αρθρώσεων ή των σπονδύλων σας κι αν πάσχετε, είναι πολύ σημαντικός παράγοντας στη βελτίωση των συμπτωμάτων και κυρίως του πόνου, ο έλεγχος του σωματικού σας βάρους. Σιγουρευτείτε ότι το βάρος σας βρίσκεται σε φυσιολογικά επίπεδα και αν χρειαστεί, ελαττώστε το.
Σε περίπτωση που πάσχετε από αρθρίτιδα (κυρίως ρευματοειδή σε πρώιμα στάδια) προσθέστε στην καθημερινή σας διατροφή το μίγμα από τα παρακάτω ωμά, φρέσκα λαχανικά: ΚΑΡΟΤΟ, ΣΕΛΙΝΟ, ΠΑΝΤΖΑΡΙ, ΑΓΓΟΥΡΙ (ΜΕ ΤΗ ΦΛΟΥΔΑ ΤΟΥ)
Φτιάξτε μισό λίτρο από ίσες ποσότητες των παραπάνω λαχανικών και πιείτε τον ανάμικτο αυτόν χυμό, το πρωί προτού λάβετε το πρωινό, ενώ ταυτόχρονα φάτε μια μικρή φέτα ανανά (περίπου 100 γραμμάρια).

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ
Μια σειρά φυσικών και συμπληρωματικών θεραπειών μπορεί να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τα επώδυνα συμπτώματα του πόνου σε όλες τις παραπάνω παθήσεις:
ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ είναι μια μέθοδος που δεν κρύβει καμία απολύτως παρενέργεια ή κίνδυνο, γι’αυτό και έχει μεγάλη απήχηση στην Ευρώπη, κυρίως τα τελευταία χρόνια. Οι επιτυχίες της ομοιοπαθητικής σε μια τεράστια γκάμα παθήσεων, την έχουν καταστήσει μια από τις σημαντικότερες εναλλακτικές μεθόδους στον χώρο της υγείας, αν και στην Ελλάδα είναι ακόμη υπο ανάπτυξη, λογω της ελλιπούς ενημέρωσης του κοινού. Συμβουλευτείτε τον κατάλληλο ομοιοπαθητικό γιατρό ο οποίος αφού κάνει μια εκτεταμένη λήψη του ιστορικού σας,θα προτείνει το κατάλληλο σκεύασμα για σας, το οποίο στη συνέχεια θα παρασκευάσει το φαρμακείο μας.
ΒΟΤΑΝΑ μην ξεχνούμε ότι το μεγαλύτερο μέρος των φαρμακευτικών σκευασμάτων βασίζεται στις ευεργετικές επιδράσεις των φυτών. Εκμεταλλευτείτε τη δύναμη της φύσης, χωρίς να καταπονείτε τον οργανισμό σας, δηλαδη χρησιμοποιείστε βότανα. Για την περίπτωση των παθήσεων οστών και αρθρώσεων, εξαιρετικά βοηθητικά μπορεί να αποβούν τα:
ΣΥΜΦΥΤΟ (Symphytum officinalis), σε μορφή βάμματος ανακουφίζει πόνους από ρευματισμούς και αρθρίτιδα, λογω της ένωσης του πυριτίου που περιέχει, ακόμα και σε ορισμένες περιπτώσεις ασθενών οι οποίοι είχαν καταφύγει σε πολλές άλλες μεθόδους χωρίς επιτυχία. Ενδείκνυται επίσης και σε περιπτώσεις εγκαυμάτων και επούλωσης πληγών.
ΛΕΥΚΗ ΙΤΙΑ (White willow), που ελαττώνει το αίσθημα του πόνου
ΛΟΒΕΛΙΑ (Lobelia inflata), σε περιπτώσεις φλεγμονών των αρθρώσεων
ΣΥΝΔΙΑΣΜΟΣ ΛΕΥΚΗΣ ΙΤΙΑΣ ΜΕ ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ (Rosmarinus officinalis), είτε ως βάμμα είτε με τη μορφή τσαγιού, μίγμα που ενδείκνυται σε περιπτώσεις ισχιαλγίας.
ΦΟΡΜΟΥΛΑ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑΣ, που αποτελεί ένα μίγμα φαρμακευτικών φυτών σε μορφή βάμματος, έχει εξαιρετική αντιφλεγμονώδη δράση και ενδείκνυται ιδιαιτέρως στην περίπτωση της αρθρίτιδας. Το σκεύασμα αυτό παρασκευάζεται και διατείθεται μόνο από το φαρμακείο μας.
ΓΕΜΜΟΘΕΡΑΠΕΙΑ αποτελεί εξελιγμένο κλάδο της φυτοθεραπείας (μέρος της οποίας είναι και η χορήγηση βοτάνων και φυτών είτε ως αποξηραμένο φυτό{δηλαδή με μορφή τσαγιού} είτε ως βάμμα), με τη διαφορά ότι στη γεμμοθεραπεία τα χρησιμοποιούμενα μέρη του φυτού είναι τα εμβρυικά του κύτταρα, για παράδειγμα τα φρέσκια μπουμπούκια. Τα γεμμοθεραπευτικά σκευάσματα χορηγούνται με τη μορφή πόσιμου διαλύματος.
ΑΡΩΜΑΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ δηλαδη χορήγηση αιθερίων ελαίων, είτε εσωτερικά είτε εξωτερικά. Οι εξαιρετικές ιδιότητες των αιθερίων ελαίων θα σας ανακουφίσουν από τον πόνο. Συγκεκριμένα:
  • ΑΙΘΕΡΙΟ ΕΛΑΙΟ ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟΥ
  • ΑΙΘΕΡΙΟ ΕΛΑΙΟ ΧΑΜΟΜΗΛΙΟΥ
Ο συνδιασμός των ουσιών αυτών μπορεί να αποβεί ευεργετικός αν προσθέσετε στο μπάνιο σας λίγες σταγόνες ή αν αναμίξετε τις σταγόνες αυτές με δυόμισι κουταλάκια του γλυκού αμυγδαλέλαιο και κάνετε μασάζ στην πονεμένη περιοχή.
ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ πανάρχαιη μέθοδος ανατολικής προέλευσης (η μέθοδος είναι γνωστή εδώ και 4000 χρόνια), με άριστα θεραπευτικά αποτελέσματα,μόνη ή σε συνδιασμό με φαρμακευτική αγωγή. Και αυτή η μέθοδος στερείται παρενεργειών, είναι εντελώς ακίνδυνη ενώ αφορά σε μια μεγάλη γκάμα παθήσεων στα πεδία της Παθολογίας, Γυναικολογίας, Ψυχολογίας, Ψυχιατρικής, Δερματολογίας, κτλ.
ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό που μπορεί να σας βοηθήσει χρησιμοποιώντας τη μέθοδο αυτή που συνίσταται στην πίεση κατάλληλων σημείων στα άκρα, γεγονός που ενεργοποιεί κάποια αντανακλαστικά στο σώμα μας. Το αποτέλεσμα μπορεί να σας εκπλήξει!
Είμαστε στη διάθεσή σας, για οποιαδήποτε περαιτέρω ενημέρωση και συμβουλή.

ΖΟΥΜΕ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ-ΖΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Μπορεί το όνειρο να γίνει οδηγός μας?

Τα όνειρά μας αποτελούν μια ψυχική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Ο ύπνος χαρακτηρίζεται από περιοδικά εναλλασσόμενα στάδια που περιλαμβάνουν γρήγορες κινήσεις του βολβού του ματιού και ονομάζονται REM στάδια και περιόδων που δεν κινούνται γρήγορα οι οφθαλμοί και ονομάζονται NREM στάδια. Τα όνειρα φαίνεται να λαμβάνουν χώρα κατά τα στάδια του ύπνου REM, κατά τη διάρκεια του οποίου ο εγκέφαλος αποσυνδέεται από τον εξωτερικό κόσμο και ελέγχει τις πληροφορίες που εισήχθησαν μέσα στην ημέρα ώστε να τις ενσωματώσει στη μνήμη…Τα όνειρα αποτελούν μια σειρά ασυνάρτητων συνήθως, παραστάσεων που παρουσιάζονται στη διάρκεια του ύπνου, την ώρα που η συνείδηση παραμένει αδρανής, δηλαδή, καθώς αναστέλλεται η ενέργεια της συνείδησης ενός ατόμου κατά τον ύπνο, παρουσιάζονται όνειρα. Θα πρέπει να σημειωθεί ωστόσο, ότι η συνειδητή ενέργεια αν και αναστέλλεται, δεν παύει εντελώς, γι’αυτό το λόγο τα όνειρα δε μπορούν να χαρακτηριστούν εύκολα ως ενέργειες του ασυνείδητου.
Αυτό το κομμάτι του συνειδητού που δε λειτουργεί άμεσα είναι το γνωστικό και το συναισθηματικό καθώς και ο έλεγχος της βούλησης, όμως υπάρχει εν ενεργεία η προσυνειδησιακή ή η μετασυνειδησιακή κατάσταση. Αυτές είναι συνδεδεμένες με τις εμπειρίες και τις εντυπώσεις οι οποίες αποκτήθηκαν κατά τη διάρκεια της συνειδητής εγρήγορσης. Πολλές φορές μπορεί να συνδέονται ακόμα και με εξωτερικά ερεθίσματα που λαμβάνονται στη διάρκεια του ύπνου(για παράδειγμα αίσθημα ζέστης ή κρύου).
Άρα, ένας ασφαλέστερος χαρακτηρισμός της κατάστασης που προκύπτει ενώ ονειρευόμαστε θα μπορούσε να είναι η «ονειρευόμενη συνείδηση» μια και οι αισθήσεις αλλά και η βούληση, όπως και όλες οι εξαρτώμενες από αυτή γνωστικές λειτουργίες όπως η αντίληψη και η κρίση, είναι περιορισμένες με συνέπεια τα όνειρα να παρουσιάζονται συχνά μπερδεμένα και συγκεγχυμένα, αφού δεν είναι δυνατό να συσχετιστούν οι διάφορες φάσεις του ονείρου από το συνειδητό.
Επιπλέον η διαδικασία της αναδιοργάνωσης και τροποποίησης των πληροφοριών κατά τη διάρκεια του σταδίου REM συχνά παρακολουθείται από εκείνο το κομμάτι της συνείδησης που παραμένει ενεργό, το οποίο προσπαθεί να ερμηνεύσει τις πληροφορίες με τον ίδιο τρόπο που θα ερμήνευε ερεθίσματα που εισάγονται συνεχώς από τον έξω κόσμο κατά τη διάρκεια της εγρήγορσης, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η σύγχυση που προαναφέρθηκε. Λόγω των παραπάνω, κατά τη διάρκεια των ονείρων καταλύονται επίσης και τα συνήθη κριτήρια της συνείδησης.
Με τι σχετίζεται το περιεχόμενο των ονείρων?
Η συστηματική ανάλυση του περιεχομένου των ονείρων οδήγησε στην ανάδειξη των διαφορών τους ανάλογα με το πολιτισμικό περιβάλλον, το φύλο και την ηλικία, υποδηλώνοντας ότι τα όνειρα έχουν κάποιο ψυχολογικό νόημα, το οποίο μπορεί να αντικατοπτρίζει προσωπικές συγκρούσεις. Όμως, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι αυτό δεν σημαίνει ότι τα όνειρα λειτουργούν για να επιλύσουν τις συγκρούσεις αυτές.
Αξιοσημείωτα μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των επιθετικών συναλλαγών σε σχέση με τις φιλικές συναλλαγές κατά τη διάρκεια των ονείρων, ενώ τα αρνητικά συναισθήματα υπερτερούν έναντι των θετικών συναισθημάτων κατά την ονειρική διαδικασία. Γι’αυτό και δεν μπορούν να θεωρηθούν τα όνειρα σαν απλές προεκτάσεις των γεγονότων της προηγούμενης μέρας, ακόμα κι αν οι έρευνες καταδεικνύουν υψηλό βαθμό σταθερότητας στο ονειρικό περιεχόμενο συγκεκριμένων ατόμων σε χρονική διάρκεια πολλών ετών.
Μπορούν, λοιπόν, να χρησιμοποιηθούν τα όνειρα ως αρωγοί στην ψυχοθεραπευτική διαδικασία?
Κάποιοι μελετητές όπως ο Evans υποστηρίζουν ότι τα όνειρα μπορεί να είναι χρήσιμα μονάχα για να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με την επεξεργασία που πραγματοποιείται κατά τη διάρκεια του ύπνου REM όμως αυτά αποτελούν ένα πολύ μικρό δείγμα για να καταστήσουν τα συμπεράσματα αυτά ασφαλή.
Το περιεχόμενο των ονείρων μπορεί να είναι είτε φανερό, έκδηλο είτε λανθάνον και το οποίο μπορεί να αποκαλυφθεί μόνο με συγκεκριμένες διαδικασίες. Το φανερό περιεχόμενο αποτελείται συνήθως από σύμβολα, τα οποία για κάποιες προσεγγίσεις της Ψυχολογίας έχουν καθολικό νόημα, αφού εκφράζουν ένα «συλλογικό ασυνείδητο», δηλαδή ένα ασυνείδητο κοινό για όλα τα πλάσματα (ανθρώπινα και μη) ενώ για κάποιους άλλους τομείς της Ψυχολογίας τα σύμβολα έχουν εξειδικευμένη σημασία για κάθε άτομο. Ανάλογα με το ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο μέσω του οποίου εξετάζονται τα όνειρα, μπορεί να υπάρχει ερμηνεία των ονείρων σε σχέση με κατάλοιπα αισθητηριακά, αναμνήσεις, εικόνες ή μνήμες από το παρελθόν ή ακόμα με απωθημένες επιθυμίες και άγχη ή φόβους. Σε αυτά τα μονοπάτια κινείται η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.
Σε άλλες προσεγγίσεις, όπως στη γνωστική ή τη συμπεριφοριστική Ψυχολογία το όνειρο δεν αναλύεται, αλλά εστιάζεται η θεραπεία στο «εδώ και τώρα» του θεραπευόμενου σε σχέση με το θεραπευτή και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της σχέσης αυτής το όνειρο παίρνει νόημα.Σε κάθε περίπτωση τα όνειρα αποτελούν κομμάτι των γνωστικών μας λειτουργιών και μπορεί να μας δώσουν απαντήσεις σε πολλές από τις προσωπικές μας εσωτερικές αναζητήσεις. Αν και όπως φάνηκε από τα παραπάνω υπάρχει ποικιλία προσεγγίσεων και διάσταση απόψεων σε σχέση με τη λειτουργία και το ρόλο των ονείρων στην ψυχολογική μας κατάσταση, τα όνειρα φαίνεται να σχετίζονται με τις ανησυχίες που έχουμε στη ζωή μας γενικότερα. Όπως υποστηρίζει ο Domhoff «Αυτά που ονειρεύονται (οι άνθρωποι) είναι επίσης και αυτά που σκέφτονται όταν είναι ξύπνιοι».

ΠΗΓΕΣ:Ψυχολογία του Hilgard τόμος Α’, εκδόσεις Παπαζήση http://users.otenet.gr/~louka/dreams.htm

Παίξτε… με τη νοημοσύνη σας


Στη σύγχρονη κοινωνία ένα από τα σημαντικότερα προσόντα που θα πρέπει να διαθέτει ένας άνθρωπος προκειμένου ν’ αναγνωρίζεται κοινωνικά είναι η ευφυΐα, η οποία μέχρι πρόσφατα συνοδευόταν από ασάφεια σχετικά με τον ορισμό της. Δηλαδή, οι επιστήμονες διαφωνούσαν ως προς το τι σημαίνει να είναι κάποιος ευφυής καθώς και στο τί μπορεί να περιλαμβάνει σαν έννοια η νοημοσύνη. Ήταν πιο έξυπνος ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ή ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ? Πρόσφατα έγινε κατανοητό ότι μια σύγκριση σαν την παραπάνω θα ήταν άδικη αφού πρόκειται για σύγκριση «ανόμοιων» μορφών νοημοσύνης. Οι επιστήμονες κατέληξαν στο ότι διαθέτουμε πολλαπλά είδη νοημοσύνης, το επίπεδο των οποίων είναι σε κάποιο βαθμό γενετικά προκαθορισμένο και σε κάποιο άλλο βαθμό καλλιεργήσιμο.
Έτσι, ο ψυχολόγος Χάουαρντ Γκάρντνερ του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ , πρώτος εισήγαγε τη θεωρία που περιλαμβάνει 7 διαφορετικά είδη νοημοσύνης, τα οποία είναι:
ΓΛΩΣΣΙΚΗ
Απαρτίζεται από το λεξιλόγιό μας και την ικανότητά μας να διακρίνουμε τη συσχέτιση ανάμεσα στις λέξεις και το νόημά τους, το χειρισμό των 24 γραμμάτων του αλφάβητου και την προοδευτική σύνθεση λέξεων, φράσεων, προτάσεων, κ.ο.κ. Περιλαμβάνει επίσης τη δυνατότητά μας να μαθαίνουμε εύκολα ξένες γλώσσες καθώς και την ικανότητά μας να χρησιμοποιούμε τον προφορικό και γραπτό λόγο για να επιτύχουμε έναν συγκεκριμένο στόχο. Αυτό το είδος νοημοσύνης χαρακτηρίζει συγγραφείς, λόγιους, δικηγόρους και πολιτικούς. Για να βελτιωθεί η γλωσσική νοημοσύνη χρειάζεται εξάσκηση με τρόπους όπως η ανάγνωση και μελέτη βιβλίων και εντύπων ποικίλου περιεχομένου, τα λεκτικά παιχνίδια (όπως το σταυρόλεξο) ή η χρήση λεξικού το οποίο θα εξηγήσει όλες τις άγνωστες λέξεις που μπορεί κάποιος να συναντήσει στην καθημερινότητά του.
ΛΟΓΙΚΗ-ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ
Αναφέρεται στην ικανότητά μας να αναλύουμε λογικά τα προβλήματά μας καθώς και να χειριζόμαστε το αριθμητικό «αλφάβητο», δηλαδή να κάνουμε μαθηματικές πράξεις. Όταν υπολογίζουμε κάτι ποσοτικά με το μάτι(για παράδειγμα το πάνω ράφι της βιβλιοθήκης έχει περισσότερα βιβλία από το κάτω), χρησιμοποιούμε κέντρα που εντοπίζονται και στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου μας, ενώ η αναγνώριση των αριθμών ως σύμβολα και η συσχέτιση και χρήση τους πραγματοποιείται στο αριστερό ημισφαίριο. Προκειμένου να βελτιώσουμε αυτό το κομμάτι της νοημοσύνης μας, καλό θα ήταν να περιορίζαμε τη χρήση αριθμομηχανών ή έστω να τις χρησιμοποιούσαμε για επαλήθευση, αφού πρώτα έχουμε κάνει μόνοι μας τους υπολογισμούς. Επίσης, τα σταυρόλεξα μπορούν να ενισχύσουν τις λογικομαθηματικές μας ικανότητες.
ΣΩΜΑΤΙΚΗ
Σχετίζεται με την ικανότητα να χρησιμοποιούμε το σώμα μας ή κάποια μέλη του με ευχέρεια. Όσο κι αν στο παρελθόν η επιστήμη θεωρούσε ότι το σώμα ήταν αποσυνδεδεμένο από το νου, είναι πλέον δεδομένη η συντονισμένη σχέση σώματος-μυαλού. Για παράδειγμα η αερόβια άσκηση έχει σαν αποτέλεσμα την πρόσληψη μεγαλύτερης ποσότητας οξυγόνου από τον οργανισμό, αλλά με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται επίσης η οξυγόνωση του εγκεφάλου, οπότε παρουσιάζεται βελτιωμένη εγκεφαλική λειτουργία. Η εξάσκηση είναι πολύ σημαντικό στοιχείο της σωματικής νοημοσύνης και η επανάληψη μιας κίνησης βοηθά στην ενδυνάμωση της νοημοσύνης αυτής . Το αξιοσημείωτο είναι όμως ότι σύμφωνα με τις έρευνες ακόμα κι όταν ένα άτομο απλά παρακολουθεί την εκτέλεση μιας άσκησης, παρουσιάζεται σαν αποτέλεσμα η ενεργοποίηση των ίδιων περιοχών του εγκεφάλου του με εκείνες που στο άτομο αυτό θα ενεργοποιηθούν όταν θα εκτελέσει την ίδια άσκηση. Οι διάφορες τεχνικές χαλάρωσης, η εκμάθηση μεθόδων ελέγχου των μυών ακόμα κι όταν δεν εκτελείται κάποια κίνηση, τα σπορ και οι χειρωνακτικές εργασίες, μπορούν να ενισχύσουν τη σωματική νοημοσύνη.
ΧΩΡΙΚΗ
Ευθύνεται για την ικανότητά μας να προσανατολιζόμαστε στο χώρο καθώς και να συσχετίζουμε σχήματα, αλλά ακόμα και να προσαρμόζουμε το σώμα μας στο περιβάλλον και τον κόσμο γύρω μας. Το αν μπορούμε να διαβάσουμε έναν χάρτη αλλά και ο τρόπος που θα μεταφράσουμε τις πληροφορίες του χάρτη, έχει σχέση με την χωρική μας νοημοσύνη. Οι πιλότοι, οι καλλιτέχνες και οι αρχιτέκτονες χρησιμοποιούν συστηματικά αυτό το κομμάτι της διανόησης. Φαίνεται ,δε, ότι όσο πιο καλή οπτική μνήμη διαθέτει κάποιος(για παράδειγμα το να θυμάται καλά τα σχήματα των αντικειμένων)τόσο πιο αναπτυγμένη χωρική ευφυΐα διαθέτει. Όταν μάθουμε να υπολογίζουμε τις αποστάσεις με το μάτι και εξασκηθούμε σε αυτήν την δραστηριότητα, αλλά και όταν αλλάζουμε συχνά τις διαδρομές που ακολουθούμε προκειμένου να φτάσουμε σε έναν συγκεκριμένο προορισμό, τότε ενδυναμώνουμε την ικανότητα αντίληψης και προσαρμογής μας στο χώρο.
ΜΟΥΣΙΚΗ
Το να συνθέτουμε ή απλά ν’ αφομοιώνουμε μελωδίες ή μουσικούς ρυθμούς είναι μια ξεχωριστή ικανότητα που αναπτύσσεται σε πολύ μικρή ηλικία. Τα νεογέννητα βρέφη ηρεμούν ή αποκοιμούνται με τη μουσική, για την αντίληψη της οποίας ενεργοποιούνται πολλές περιοχές του εγκεφάλου: κάποιες σχετίζονται με την διατήρηση του ρυθμού και κάποιες άλλες με την επεξεργασία της μελωδίας. Η μουσική νοημοσύνη δεν είναι μόνο «χάρισμα» αλλά η καλλιέργειά της μπορεί να βασιστεί στην ανάλυση των ήχων, στην εξάσκησή μας να αντιλαμβανόμαστε τη σιωπή και τις παύσεις ανάμεσα στους ήχους αλλά και στην ενασχόλησή μας με διάφορα μουσικά όργανα.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ
Αφορά στην επικοινωνία μας με τους άλλους ανθρώπους, την κατανόηση των διαφορετικών τους προσωπικοτήτων, προσωπικών αναγκών και κινήτρων καθώς και την επαρκή και ικανή ανταπόκρισή μας σε αυτά. Είναι η δυνατότητά μας να καταλαβαίνουμε πώς νιώθουν οι άλλοι μέσα από τη διαδικασία της αντίληψης των δικών μας συναισθημάτων. Αυτή η διαδικασία, που ονομάζεται ενσυναίσθηση πραγματοποιείται όταν κάποια ειδικά νευρικά κύτταρα ενεργοποιούνται μέσω «αντανάκλασης», δηλαδή όταν κάποια κύτταρα μας επιτρέπουν να γίνουμε ο «καθρέφτης» των συναισθημάτων των άλλων ανθρώπων. Για να αναπτύξουμε την κοινωνική μας νοημοσύνη, γνώρισμα σχεδόν όλων των μεγάλων ηγετών, μπορούμε να παρακολουθούμε καλλιτεχνικές παραστάσεις που πραγματεύονται διαπροσωπικές σχέσεις, να επεκτείνουμε τις κοινωνικές μας ευαισθησίες συμμετέχοντας σε κοινωνικές εκδηλώσεις, να ταξιδέψουμε με στόχο να γνωρίσουμε άλλους πολιτισμούς και να ακούσουμε προσεκτικά τις προσωπικές ιστορίες των άλλων ανθρώπων.
ΕΝΔΟΠΡΟΣΩΠΙΚΗ (ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ)
Είναι η δυνατότητα να καταλαβαίνουμε πώς νιώθουμε εμείς, γιατί νιώθουμε έτσι και να χρησιμοποιούμε τις πληροφορίες αυτές για καθορίσουμε την προσωπική μας πορεία. Να αντιλαμβανόμαστε τους φόβους, τις επιθυμίες, την συναισθηματική μας κατάσταση και να είμαστε σε θέση ν’ αποφασίζουμε για τη ζωή μας με κύριο γνώμονα τα «θέλω» και τα «πιστεύω» μας. Προκειμένου ν’ αναπτύξουμε αυτήν την πλευρά της νοημοσύνης θα πρέπει να εξασκηθούμε συστηματικά στην κατανόηση και διαχείριση των συναισθημάτων μας, θετικών και αρνητικών, με τεχνικές που χρησιμοποιούν τα διάφορα είδη ψυχοθεραπείας, με το να χρησιμοποιούμε ημερολόγιο, με την παρακολούθηση των νοερών συζητήσεων που κάνουμε με τον εαυτό μας, αλλά και με την πεποίθηση ότι απευθυνόμαστε στον εαυτό μας όπως θα μιλούσαμε στον πιο καλό μας φίλο!
Τέλος, το σημαντικότερο είναι ότι το κάθε είδος νοημοσύνης όπως είναι φυσικό, λειτουργεί επηρεάζοντας κάποιο άλλο είδος, γεγονός που σημαίνει ότι ενδυναμώνοντας ένα κομμάτι του εγκεφάλου μας επιδρούμε θετικά και σε άλλα, εξαρτώμενα τμήματά του.

Διαταραχές της διάθεσης. Γιατί συμβαίνουν?


Οι διαταραχές της διάθεσης αναφέρονται σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις κατά τις οποίες παρατηρείται μεταβολή της συναισθηματικής κατάστασης του ατόμου, σε σημείο να επηρεάζεται η όλη συμπεριφορά του και η αντίληψή του σχετικά με τον κόσμο, τους ανθρώπους και τη ζωή. Πιο γνωστή από τις διαταραχές αυτές είναι η κατάθλιψη(που θεωρείται μια μονοπολική διαταραχή), αλλά οι διαταραχές της διάθεσης(ή συναισθηματικές διαταραχές) περιλαμβάνουν σαν ορολογία και τις διπολικές διαταραχές, όπως για παράδειγμα τη μανιοκατάθλιψη.Αν και όλοι μας έχουμε λίγο-πολύ βιώσει κάποιες καταστάσεις κατά τις οποίες η διάθεσή μας αλλά και τα συναισθήματά μας έχουν μεταβληθεί με τρόπο τέτοιο ώστε να δικαιολογείται η αντίδρασή μας απέναντι σε ένα δυσάρεστο(συνήθως) γεγονός, σε κάποιες περιπτώσεις παρουσιάζεται μια παθολογία στην συναισθηματική αυτή μεταβολή. Ενώ το πένθος είναι μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από απόλυτα φυσιολογικά συναισθήματα λύπης ή και θυμού, όταν οι ειδικοί αναφέρονται σε παθολογικές καταστάσεις δίνουν έμφαση κυρίως στη διάρκεια της συναισθηματικής μεταβολής, δηλαδή το πρόβλημα αρχικά διακρίνεται από την παρατεταμένη “κακοδιαθεσία” και δυσθυμία ή έξαρση που συνήθως συνοδεύονται από κοινωνική και επαγγελματική παραίτηση. Επίσης, συχνά παρατηρούνται συμπτώματα όπως αϋπνία, αδυναμία συγκέντρωσης, μεταβολές στην όρεξη για λήψη τροφής καθώς και πτώση της libido. Τέλος, πιθανό είναι να παρατηρηθούν τάσεις προς αυτοκτονία.
Πολυπαραγοντική είναι η αιτιολογία των συναισθηματικών διαταραχών, μια που περιλαμβάνουν τη γενετική, δηλαδή τα γονίδιά μας, αλλά και ψυχοδυναμικούς, κοινωνικούς και νευροβιολογικούς παράγοντες.
Οι μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε οικογένειες και δίδυμα αδέρφια καταδεικνύουν αυξημένες πιθανότητες εμφάνισης μιας διαταραχής της διάθεσης σε ένα άτομο όταν στο στενό οικογενειακό περιβάλλον του υπάρχουν μια ή περισσότερες ανάλογες περιπτώσεις.
Αν και αντίστοιχες μελέτες είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν προκειμένου να αποδείξουν την άμεση σχέση της επίδρασης μιας στρεσογόνου κατάστασης (που προκαλείται από συγκεκριμένα ή μη, δυσάρεστα γεγονότα ζωής όπως ένας θάνατος ή ένα διαζύγιο) στην πρόκληση των διαταραχών αυτών, θεωρείται σχεδόν δεδομένη η συμβολή τέτοιων κοινωνικών παραγόντων στην εμφάνιση μονοπολικών και διπολικών διαταραχών.
Οι ψυχοδυναμικές θεωρίες αναφέρουν ότι χαμηλή αυτοπεποίθηση και τάση για έντονη αυτοκριτική αλλά ακόμα και θυμός που διοχετεύουν τα άτομα προς τον εαυτό τους είναι κοινά γνωρίσματα των ασθενών με διαταραχές της διάθεσης. Μια ασταθής σχέση μητέρας-παιδιού σε νηπιακή ή ακόμα και σε βρεφική ηλικία, καθώς και συναισθήματα ανασφάλειας εκ μέρους του παιδιού που συνήθως εμφανίζονται σε τέτοιες σχέσεις, έχουν μερίδιο ευθύνης για την συναισθηματική διαταραχή. Αυτό συμβαίνει διότι σε τέτοια ηλικία το παιδί βιώνει την ασταθή αυτή σχέση ως έναν επώδυνο αποχωρισμό αλλά και ως απόρριψη από την πλευρά της μητέρας. Το γεγονός αυτό ευαισθητοποιεί το παιδί και το καθιστά ευάλωτο σε μελλοντικές απώλειες (ατόμων, σχέσεων, εργασίας, κτλ). Σε ακόμα πιο ευάλωτη θέση βρίσκονται τα παιδιά που έχασαν κάποιον από τους δύο γονείς.
Οι νευροβιολογικοί παράγοντες περιλαμβανουν διαταραχές σε ουσίες που μεταβιβάζουν ερεθίσματα στα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου και γι’αυτό ονομάζονται νευροδιαβιβαστές. Τέτοιες ουσίες είναι για παράδειγμα η γνωστή σεροτονίνη, η ντοπαμίνη, η ακετυλοχολίνη κ.ά. Παρόλο που στο παρελθόν θεωρούνταν ότι οι ασθενείς με διαταραχές της διάθεσης είχαν κάποια ανεπάρκεια σε κάποιον από τους νευροδιαβιβαστές, σήμερα οι μελέτες δείχνουν ότι ίσως κάποια περισσότερο πολύπλοκη εξήγηση θα μπορούσε να δώσει ικανοποιητικότερα αποτελέσματα για το μηχανισμό μονοπολικών και διπολικών διαταραχών. Και αυτό διότι έρευνες δείχνουν ότι πολλοί από τους καταθλιπτικούς ασθενείς δεν παρουσιάζουν καμία απολύτως ανεπάρκεια στη νευροδιαβίβαση αλλά ούτε και ανταποκρίνονται στη θεραπεία με αντικαταθλιπτικά.
Μια σύνθεση όλων των παραπάνω παραγόντων μπορεί να είναι μια πιο προσεγγιστική απάντηση στο γιατί δημιουργούνται οι συναισθηματικές διαταραχές. Επειδή είναι από τις πλέον συχνά εμφανιζόμενες διαταραχές, συγκεντρώνουν όλο το ερευνητικό ενδιαφέρον προκειμένου να γίνει απόλυτα αντιληπτός ο μηχανισμός τους ώστε τελικά να βρεθεί μια πιο ολοκληρωμένη αντιμετώπιση και να ελαττωθούν οι πιθανότητες εμφάνισης υποτροπής. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν δεν αντιμετωπιστούν σωστά τα πρώτα κυρίως επεισόδια της διαταραχής, η υποτροπή που θα ακολουθήσει θα επιφέρει πιο ανθεκτικά συμπτώματα. Είναι, λοιπόν, αναγκαίο να διαγνωστεί εγκαίρως και να δοθεί η πλέον αρμόζουσα αγωγή (φαρμακευτική και ψυχολογική υποστήριξη) προκειμένου να βελτιωθεί το επίπεδο της ποιότητας ζωής τόσο του ίδιου του ατόμου, όσο και της οικογένειάς του. Σημαντικό ρόλο για την έγκαιρη αναγνώριση της διαταραχής παίζει το άτομο και η οικογένεια αυτού αλλά και το κοινωνικό σύνολο και οι γιατροί πρωτοβάθμιας περίθαλψης στους οποίους συνήθως αρχικά απευθύνονται τα άτομα με συναισθηματική διαταραχή (προτού καταλήξουν στους ειδικούς της ψυχικής υγείας) προκειμένου να βιώσουν μια πρώτη ύφεση στα συμπτώματα. Αν και η ευρεία γνωστοποίηση στο κοινό ελάττωσε το “στίγμα” που φέρουν τα άτομα με αντίστοιχες νόσους, γεγονός που εμπόδιζε πολλούς ανθρώπους να αναγνωρίσουν, να εκφράσουν αλλά και ν’αντιμετωπίσουν τα αρνητικά τους συναισθήματα, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η άμεση αναζήτηση “βοήθειας” και η έγκυρη διάγνωση μπορεί να επιφέρει μια επιτυχή αντιμετώπιση.

Πώς να βοηθήσετε τον εαυτό σας


Πολλοί άνθρωποι βρίσκουν τους δικούς τους τρόπους να αντιμετωπίσουν το στρες, χωρίς να χρειάζονται τη βοήθεια των γιατρών ή άλλων επαγγελματιών υγείας. 

Oι βασικές ερωτήσεις που θα πρέπει να απευθύνετε στον εαυτό σας είναι:«Yπάρχει κάτι που μπορώ να κάνω για να νιώσω καλύτερα, όταν αισθάνομαι πιεσμένος;». «Aν υπάρχει, συνεχίστε να το κάνετε - εκτός από την περίπτωση των «υποτιθέμενων φίλων».«Υπάρχει κάτι που κάνω και νιώθω χειρότερα;». Γενικώς, αν μπορείτε, αποφύγετέ το.«Υπάρχει κάτι το οποίο πιστεύω ότι θα μπορούσε να βοηθήσει, αν μπορούσα να το κάνω;». Αν μπορεί να γίνει, επιδιώξτε το.

Αντιμετωπίζοντας Προβλήματα
Εκτός από το να προσέχετε τον εαυτό σας, η υιοθέτηση μιας προσέγγισης για «επίλυση προβλήματος» μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε ακριβώς τι είναι το στρες και να επινοήσετε ένα σχέδιο για να το αντιμετωπίσετε. Αν και κάποια άγχη δεν μπορούν να διαλυθούν πλήρως με αυτόν τον τρόπο, πιθανόν να ανακαλύψετε ότι είστε περισσότερο ικανοί να αντεπεξέλθετε τις δυσκολίες, γεγονός που θα μειώσει τη συνολική επίδραση του στρες.

Απορρίπτοντας Δυσάρεστες Σκέψεις
Ασχημα συναισθήματα και δυσάρεστες σκέψεις έχουν την τάση να εστιάζουν την προσοχή σας σε πλευρές του εαυτού σας ή της ζωής σας που δεν θέλετε. Τείνουν να διογκώνουν προβλήματα, έτσι που να φαίνονται αξεπέραστα, και σας κάνουν να αισθάνεστε χειρότερα. Αν και μπορεί να είναι δύσκολο να αποσπάσετε τον εαυτό σας από δυσάρεστες σκέψεις, βοηθά πράγματι να αποφασίσετε να μην τα σκέφτεστε και να απασχολείτε το μυαλό σας με κάτι άλλο. Αυτό μπορεί να γίνει με συνδυασμό:
  • Συγκέντρωσης σε γεγονότα που συμβαίνουν γύρω σας, όπως σε κάποια συζήτηση, σε ένα κουίζ του τύπου «πόσα μπλε αντικείμενα μπορείτε να δείτε», στην πραγματικότητα σε ό,τι μπορεί να κρατήσει την προσοχή σας.
  • Κάθε πνευματικής δραστηριότητας την οποία απολαμβάνετε, όπως παιχνίδια και παζλ, σταυρόλεξα, διάβασμα.
  • Κάθε σωματικής δραστηριότητας που σας κρατά απασχολημένο, όπως το να βγείτε μια βόλτα, να κάνετε οικιακές εργασίες ή να πάτε ένα ταξίδι.
Ζητώντας τη Βοήθεια Φίλων
Oι δυσάρεστες σκέψεις σάς κάνουν να υποβαθμίζετε τα θετικά χαρακτηριστικά σας και την ικανότητά σας να επιλύετε προβλήματα. Μια σειρά από μεθόδους στρατηγικής μπορεί να σας βοηθήσουν να πετύχετε μια πιο ισορροπημένη άποψη για τα πράγματα. Επιστρατεύστε έναν φίλο ή συγγενή, για να σας βοηθήσει να δείτε τα πράγματα πιο καθαρά:Με τη βοήθεια ενός έμπιστου φίλου ή ενός στενού συγγενή κάνετε έναν κατάλογο με τους τρεις καλύτερους χαρακτηρισμούς που σας αποδίδουν. Ίσως οι άνθρωποι να σας περιγράφουν, για παράδειγμα, γενναιόδωρο, έμπιστο και στοργικό.
  • Να έχετε τον κατάλογο μαζί σας και να τον διαβάζετε τρεις φορές, όταν κάνετε δυσάρεστες σκέψεις.
  • Κρατήστε ένα ημερολόγιο με τα μικρά, ευχάριστα γεγονότα που συμβαίνουν και μιλάτε καθημερινά γι' αυτά με έναν φίλο.
  • Ανακαλέστε ευχάριστες στιγμές που ζήσατε στο παρελθόν και κάνετε ευχάριστα σχέδια για το μέλλον, πάλι με τη συνδρομή ενός φίλου, αν είναι δυνατόν.
  • Αποφεύγετε να μιλάτε για τις δυσάρεστες σκέψεις σας - το να εκφράζετε παράλογες σκέψεις για τον εαυτό σας είναι εξαιρετικά αρνητικό και δεν βοηθά. Το να αντιμετωπίζετε τα πραγματικά σας προβλήματα είναι πολύ πιο εποικοδομητικό.
  • Αν αρχίσετε να βγάζετε στην επιφάνεια αρνητικές σκέψεις για τον εαυτό σας, ζητήστε από τους φίλους σας να σας διακόψουν ευγενικά και επικεντρώστε την προσοχή σας σε θετικές ιδέες.
  • Πάντα να σκέφτεστε εναλλακτικές εξηγήσεις για κάθε δυσάρεστο γεγονός ή σκέψη, παρά να κατηγορείτε αυτόματα τον εαυτό σας.
  • Να έχετε το μυαλό σας απασχολημένο με το να σχεδιάζετε και να κάνετε εποικοδομητικές εργασίες - αποφεύγετε να κάθεστε ή να ξαπλώνετε ονειροπολώντας ή χωρίς να κάνετε τίποτα.
  • Το στρες σχεδόν πάντα συνοδεύεται από συμπτώματα άγχους, έντασης ή νευρικότητας, όπως είναι το τέντωμα των μυών, το τρέμουλο, ο κρύος ιδρώτας, οι «πεταλούδες» στο στομάχι, μια γρήγορη ή δύσκολη αναπνοή και ένα γρήγορο ή ακανόνιστο δυνατό καρδιοχτύπι. Αυτή η αντίδραση μπορεί να προκαλείται από συνθήκες όπως ένας ερμητικά κλειστός χώρος, ένα ασφυκτικά γεμάτο σούπερ μάρκετ ή ακόμη και από μια συνάντηση με έναν φίλο. Σε άλλες στιγμές, δυσάρεστες σκέψεις, για παράδειγμα, θανάτου ή αποτυχίας στη δουλειά, μπορεί να προκαλέσουν αισθήματα ανησυχίας και πανικού.
Προς τι ο Πανικός;
Σχεδόν πάντα είναι εφικτό να αναγνωρίσετε καταστάσεις ή σκέψεις που προκαλούν πανικό. Να θυμάστε ότι η ανησυχία δεν κάνει κακό και πάντα εξαφανίζεται έπειτα από λίγο.
  • Περιμένετε και το αίσθημα αυτό θα περάσει.
  • Δοκιμάστε να χρησιμοποιείτε καθημερινά μία μέθοδο, όταν αισθάνεσθε ότι αρχίζουν να σας κατακλύζουν αισθήματα πανικού.
  • Μπορεί να σας βοηθήσει να αρχίσετε με μια βαθιά εισπνοή και μετά να εκπνέετε και να παίρνετε ακόμα πιο βαθιές αναπνοές.
  • Προσπαθήστε να αποσπάσετε την προσοχή σας με το να συγκεντρωθείτε σε κάτι ευχάριστο και αυτή η διαδικασία θα σταματήσει να σας προσθέτει πανικό.
  • Καθώς το αίσθημα πανικού υποχωρεί, σχεδιάστε να κάνετε κάτι ευχάριστο.
Πως να Αντιμετωπίζετε την Απώλεια Όρεξης
  • Τρώτε μικρές μερίδες φαγητών που θεωρείτε ιδιαίτερα ορεκτικά και σας αρέσουν.
  • Γευματίζετε με την ησυχία σας.
  • Προσωρινά, αποφεύγετε καταστάσεις που αισθάνεσθε να σας πιέζουν να τελειώσετε το γεύμα σας.
  • Πίνετε άφθονα υγρά, κυρίως νερό και φυσικούς χυμούς φρούτων. Η απώλεια βάρους ίσως να είναι σημαντική ένδειξη της έκτασης του στρες. Έτσι, αν συνεχίσετε να χάνετε βάρος, επισκεφθείτε τον γενικό γιατρό σας.
Πως να Αντιμετωπίζετε την Απώλεια της Ερωτικής Επιθυμίας
Η μειωμένη ερωτική επιθυμία αποτελεί συχνά στοιχείο του στρες και γίνεται αιτία για μεγάλη αγωνία. Δεν θα διαρκέσει για πάντα, αλλά στο μεταξύ προσπαθήστε να απολαύσετε εκείνες τις πλευρές της ερωτικής σας ζωής που σας είναι ακόμη ευχάριστες. Θα πρέπει να εξηγήσετε στον σύντροφό σας ότι η απώλεια επιθυμίας και έλξης είναι ένα παροδικό σύμπτωμα της κατάστασής σας και δεν θα πρέπει να θεωρείται ως απόρριψή της/του. Αν το ενδιαφέρον σας δεν δείχνει να ανακάμπτει εντός μερικών εβδομάδων, συζητήστε το πρόβλημα με τον γενικό γιατρό σας ή έναν άλλο επαγγελματία σύμβουλο ή έμπιστό σας. Τα πράγματα μπορούν να βελτιωθούν με βοήθεια.

Αφήνοντας Πίσω την Ανησυχία
Η ανησυχία είναι ένα ανώφελο συναίσθημα και ποτέ δεν έλυσε τίποτα. Έτσι, εδώ θα βρείτε τρία σχέδια για να την ελέγξετε:

Λύνοντας ΠροβλήματαΕναποθέστε την ανησυχία σας σε εποικοδομητική χρήση. Από το να επισημαίνετε ακατάπαυστα τα προβλήματά σας, επιλέξτε ένα ή δύο που φαίνονται στ' αλήθεια σημαντικά και κάνετε συγκεκριμένα σχέδια για να τα επιλύσετε (ίσως να σας βοηθήσει να το κάνετε αυτό μαζί με έναν φίλο). Καθήστε κάτω με ένα χαρτί και ένα μολύβι και ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα κρατώντας σημειώσεις:
  • Γράψτε ακριβώς ποιο είναι το πρόβλημα.
  • Καταγράψτε πέντε ή έξι πιθανές λύσεις στο πρόβλημα - γράψτε ό,τι σας έρχεται στον νου, όχι μόνο τις «καλές» ιδέες.
  • Ζυγίστε τα καλά και τα κακά σημεία κάθε ιδέας.
  • Επιλέξτε τη λύση που ανταποκρίνεται καλύτερα στις ανάγκες σας.
  • Σχεδιάστε τα βήματα που πρέπει να κάνετε, για να επιτύχετε τη λύση.
  • Επαναξιολογήστε τις προσπάθειές σας, αφού προσπαθήσετε να φέρετε εις πέρας το σχέδιό σας (θυμηθείτε να επαινέσετε όλες τις προσπάθειές σας).
  • Αν δεν πετύχατε, ξεκινήστε πάλι - αυτήν τη φορά δοκιμάζοντας ένα νέο σχέδιο.
Ανακαλώντας μια Δυσάρεστη Εμπειρία
Συμπεριλάβετε κάθε στοιχείο της εμπειρίας, «Ιδρώνω... Oι τρίχες στο χέρι μου έχουν σηκωθεί... Η καρδιά μου χτυπά δυνατά... Σκέφτομαι ότι θα ουρλιάξω... Τα πόδια μου τρέμουν... Θα λιποθυμήσω».
  • Γράψτε τα αυτά σε μια κάρτα.
  • Πείτε στον εαυτό σας να παραμείνει σ' αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα. Πείτε του ακριβώς πώς αισθάνεσθε και θυμίστε του ότι τα συναισθήματα θα φτάσουν στην κορύφωσή τους και μετά θα αρχίσουν να ηρεμούν.
  • Bάλτε άλλη «ετικέτα» στις εμπειρίες σας: φανταστείτε ότι παίζετε ένα σημαντικό σπορ σε ένα τρομερό περιβάλλον - τελικός Κυπέλλου στο Γουίμπλεντον - και ότι αυτό εξηγεί το καρδιοχτύπι σας, τη γρήγορη αναπνοή σας και τα αισθήματα της έξαρσης.
  • Κάνετε καταστροφικές σκέψεις, επικεντρώνοντας στο χειρότερο που θα μπορούσε να σας συμβεί, για παράδειγμα, να καταρρεύσετε, να ουρλιάξετε, να πετάξετε τα ρούχα σας, να αρρωστήσετε κ.λπ. Σχεδιάστε ακριβώς τι θα κάνατε, αν πράγματι συνέβαινε. Την επόμενη φορά θα είναι ευκολότερο να αντιμετωπίσετε τα συναισθήματα και με την εξάσκηση και την επιτήρηση θα δείτε ότι θα αρχίσετε να αποκτάτε τον έλεγχο και να ξεπερνάτε την ανησυχία.
ΧαλάρωσηΑποκτήστε ένα ενδιαφέρον.Να θέσετε κάποιους στόχους για τις καθημερινές σας δραστηριότητες: για παράδειγμα, «Θα σηκωθώ έως τις 9 π.μ., θα συναντήσω έναν φίλο, θα διαβάσω ένα άρθρο στην εφημερίδα».Με μικρά βήματα «χτίστε» ένα πλήρες πρόγραμμα εποικοδομητικών δραστηριοτήτων για την ημέρα.Αποφεύγετε να συγκρίνετε τα παρόντα επίπεδα απόδοσής σας στις διάφορες δραστηριότητες με αυτά του παρελθόντος - συγκεντρωθείτε στο εδώ και τώρα και στο μέλλον.Αν ένα βήμα σάς φαίνεται δύσκολο, μην απογοητεύεστε. Χωρίστε το σε μικρότερα και ξεκινήστε πάλι με πιο αργό ρυθμό.Πάνω απ' όλα επαινείτε τον εαυτό σας για τις προσπάθειές σας.Προσπαθήστε να έχετε και άλλους γύρω σας να σας ενθαρρύνουν και να σας επαινούν για κάθε μικρό βήμα που κάνετε.

Ξεπερνώντας τις Αποτυχίες
Καθένας έχει αποτυχίες από ημέρα σε ημέρα. Θα πρέπει να τις περιμένετε και να προσπαθείτε να κρατάτε το μυαλό σας στους μακροπρόθεσμους στόχους σας:
  • Προσπαθήστε να προσεγγίσετε το πρόβλημα με διαφορετικό τρόπο.
  • Προσπαθήστε να προσεγγίσετε τη δυσκολία με μικρότερα βήματα ή στάδια.
  • Προσπαθήστε να συνεχίσετε την εξάσκηση, γιατί τελικά αυτό θα σας βοηθήσει να ξεπεράσετε τις δυσκολίες.
  • Να θυμάστε ότι πιθανότατα θα τα καταφέρετε καλύτερα, αν κάνετε τις δραστηριότητές σας ή τις επιβραβεύσεις σας όσο πιο απολαυστικές γίνεται.
Δεν είναι περίεργο να σκέφτεσθε ότι δεν βλέπετε κάποια βελτίωση για να ξεκινήσετε από εκεί και να υποτιμάτε ό,τι έχετε πετύχει. Μια καλή ιδέα είναι να έχετε κάποιον από την οικογένειά σας ή έναν φίλο να σας δώσει μια ανεξάρτητη γνώμη για την πρόοδό σας και να σας προσφέρει ενθάρρυνση.

Ένα απλό καθημερινό ή εβδομαδιαίο αρχείο ή ημερολόγιο θα σας βοηθήσει να παρακολουθείτε την εξέλιξή σας. Oι πρώτες ενδείξεις είναι συνήθως αρκετά μικρές, μερικές φορές δυσδιάκριτες, όμως το να τις καταγράφετε, θα σας βοηθήσει να δείτε ακριβώς τι συνέβη. Μη στηρίζεστε μόνο στη μνήμη σας: οι άνθρωποι έχουν την τάση να θυμούνται περισσότερο τις αποτυχίες παρά τις επιτυχίες. Και πάλι θα σας βοηθήσει να έχετε μαζί σας κάποιον άλλον στην εκτίμηση της βελτίωσής σας, για να σας δώσει μια ανεξάρτητη γνώμη.
health.in.gr