Τι Είναι Το Κάρμα;

Μέσα στο συνεχές ταξίδι της ενσάρκωσής της, η ψυχή, δημιουργεί συνεχώς μια δράση η οποία επηρεάζει την εξέλιξή της στο απώτερο μέλλον όπου δημιουργεί μια αντίδραση. Κάθε πράξη λοιπόν της προηγούμενης ζωής ή του παρελθόντος, επηρεάζει και είναι η αιτία άλλων πράξεων στο μέλλον ή στην επόμενη ζωή.

Αυτό είναι το κάρμα και πρόκειται για έναν από τους πιο δυνατούς νόμους του σύμπαντος! Θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι ένα ενεργειακό σύστημα που υπάρχει στη γη χιλιάδες χρόνια τώρα. Είναι αυτόνομο και λειτουργεί από μόνο του είτε κάποιος θελήσει να το αναγνωρίσει και να το παρατηρήσει, είτε όχι. Παραμένει στο πεδίο του και τον επηρεάζει σε όλες τις αποφάσεις της ζωής του. Με χρέη και οφειλές του παρελθόντος που αν δεν έχει τη γνώση τα επαναλαμβάνει ούτως ώστε να χάνει την παρούσα ζωή του. Παρόλα αυτά έχει το δικαίωμα απαλλαγής απλά δεν το ξέρει, όταν έρχεται η επίγνωση, έρχεται και η ελευθερία. Κάρμα=πράξη. Η σκέψη και η πράξη που φέρνει το ανάλογο αποτέλεσμα. Το κάρμα είναι άχρονο. Μια πράξη του τώρα που η αιτία βρίσκεται στο παρελθόν, έχοντας τη δυναμική το αποτέλεσμά της να επηρεάσει το μέλλον. Ο νόμος της δράσης και της αντίδρασης, βιώνω αυτό που πράττω. 

Για παράδειγμα κάποιος που σε μια ενσάρκωση υπήρξε βασανιστής ή τύραννος άλλων ανθρώπων, μπορεί στην επόμενη ενσάρκωση σαν αποτέλεσμα, να υπόκεινται έναν παρεμφερή βιασμό είτε ψυχής είτε σώματος, από κάποιον άλλον άνθρωπο ή από κάποιο σύνολο.

Σε κάθε περίπτωση η φιλοσοφία αυτή του κάρμα, βασίζεται στην ιδέα της μετεμψύχωσης που στηρίζουν αρκετές θρησκείες αλλά και όσοι πιστεύουν μέσα τους σε ένα συνεχές ταξίδι εξέλιξης της ψυχής και όχι στην μία και μοναδική ενσάρκωση.

Εφόσον λοιπόν το κάρμα ακολουθεί τους ανθρώπους σε κάθε ενσάρκωση στη γη, εμπλέκεται κάθε φορά με τις συνθήκες διαβίωσης και εξέλιξης. Δεν αφήνει ανεπηρέαστο κανέναν άνθρωπο.

Από τη στιγμή που γεννιόμαστε παίρνουμε μαζί μας την ενέργεια του κάρματος η οποία καθορίζει τις επιλογές μας και την πορεία μας (πεπρωμένο). Επί της ουσίας όμως δεν υπάρχει πεπρωμένο αλλά μαθητεία και σκοπός ζωής, με διαφορετικά δυναμικά εκπλήρωσης για τον καθένα. Μας δίνεται δηλαδή η ευκαιρία να βγούμε από αυτές τις ενέργειες καθώς μας δίνεται η γνώση της ύπαρξής μας. 

Η εξέλιξη και η επίγνωση του εαυτού μας έχει ως αποτέλεσμα να αποδεσμευόμαστε από το κάρμα, έτσι ώστε να δημιουργούμε συνειδητά το μέλλον μας. 

Τι χρειάζεται να κατανοηθεί;

Κοιτάζοντας την ζωή του ο κάθε ένας, θα πρέπει πρώτα να κατανοήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει και εξελίσσεται , μέσα από ποια αιτία έχουν δημιουργηθεί και ποια ή ποιες πράξεις του παρελθόντος τις έχουν καθορίσει.

Με έναν τρόπο μπορούμε να πούμε, πως το κάθε χρέος είναι και ένας από τους λόγους που επιλέγει η ψυχή την επόμενή της ενσάρκωση. Δημιουργεί στο πλάνο της, δυνατότητες και γεγονότα που θα την φέρουν κοντά με ανθρώπους, που έχει καρμικούς δεσμούς ώστε να δεχτεί το κατάλληλο μάθημα και να έρθει η απελευθέρωση και η ισορροπία. 

Έτσι επιλέγουμε να συναντήσουμε αυτές τις ψυχές ως φίλους, συγγενείς ή συνεργάτες και ανάλογα τη μαθητεία, την αντίληψη και την ετοιμότητά μας μπορούμε να τους απελευθερώσουμε και να απελευθερωθούμε. Τα μεγαλύτερα καρμικά μαθήματα τα δεχόμαστε μέσα από την οικογένεια, με αυτά τα άτομα φέρνουμε συνήθως τις περισσότερες δεσμεύσεις. Εδώ απαιτείται η αναγνώριση του συστήματος που ανήκουμε. Σύστημα είναι η οικογένεια, η εργασία, η πόλη, η χώρα, ο πλανήτης. Η αποδοχή του συστήματος είναι η βάση της αποδοχής των επιλογών, των πράξεων και των αποτελεσμάτων. 

Η μεγαλύτερη δυναμική της καρμικής ενέργειας οφείλεται κυρίως στα συναισθήματα. Ένα συναίσθημα δίνει κίνηση στη σκέψη, η σκέψη στην πράξη και η πράξη φέρνει το αποτέλεσμα ανάλογα με την μορφή που είχε το συναίσθημα. Όλα τα συναισθήματα βιώνονται, που σημαίνει ότι επιδρούν σε όλα τα πεδία του ανθρώπου αλλά και στο περιβάλλον του. Με αυτόν τον τρόπο επιδρά και το κάρμα. Στην καθημερινότητα εκφράζεται με την φράση: “ό,τι έσπειρες θα θερίσεις”.

Μια εκδοχή ψυχικών τραυμάτων που βασίζεται σε καρμικές συμπεριφορές προς τον ίδιο μας τον εαυτό είναι είτε στο τώρα είτε στο παρελθόν, συνειδητά ή ασυνείδητα βρισκόμενοι σε μια δύσκολη κατάσταση, επιλέγουμε να μπλοκάρουμε μόνοι μας τα συναισθήματά μας. Δεσμεύουμε το μέλλον μας με όρκους και κατάρες που θα μας ακολουθούν συνεχώς. 

Όταν για παράδειγμα βρεθούμε σε κατάσταση ψυχικού πόνου προκειμένου να δείχνουμε δυνατοί απαρνιόμαστε κάθε τύπου ευαισθησίας, κλάμα, συμπόνια, έκφραση και εκδήλωση συναισθημάτων. Αυτός είναι ένας όρκος. Μέσα από συναισθηματική φόρτιση ανάλογα με το τι βιώνουμε κάθε φορά, κάνουμε δηλώσεις που μας δεσμεύουν και στις επόμενες ενσαρκώσεις. Κάτι ανάλογο είναι εάν για κάποια αρνητική συμπεριφορά μας δεν καταφέρουμε να συγχωρέσουμε τον εαυτό μας. Θεωρούμε πως δεν μας αξίζει η χαρά και η ευτυχία, αυτοτιμωρία. Αυτή είναι μια κατάρα. Έτσι κουβαλάμε πάνω μας εξαιτίας των συμπεριφορών μας κατάρες και ενεργειακά στιλέτα σταλμένα από εμάς ή από άλλους που έχουμε αδικήσει και πληγώσει σε αυτή ή σε άλλες ζωές. 

Μόνο όταν αποδεχόμαστε τις επιλογές και συγχωρούμε τον εαυτό μας ακυρώνουμε και απελευθερωνόμαστε από όλα αυτά. Κυρίως με την αγάπη προς τον εαυτό μας αλλά και την κατανόηση ότι η ψυχή μας προκειμένου να συλλέξει εμπειρίες, αποφασίζει να περάσει από διαφορετικούς ρόλους μέσα στην κάθε της ενσάρκωση. Ρόλους που δε συμβαδίζουν με την τωρινή μας συνειδητότητα. Αφού δε μπορούμε να αποδεχτούμε πως είναι η ίδια ψυχή που ήταν δολοφόνος, ληστής, αυτόχειρας, που έχει τιμήσει και δουλέψει με σκοτεινές δυνάμεις, που έχει καταχραστεί την εξουσία, και πολλά άλλα. Όλα αυτά τα έχουμε βιώσει ήδη, δεν είναι απαραίτητο να τα κουβαλάμε τώρα και να βασανίζεται εσωτερικά η ψυχή μας, από πόνους του παρελθόντος. 

Επίσης άλλες φορές επιλέγουμε να βιώσουμε σοβαρές ασθένειες ψυχικούς ή σωματικούς πόνους ώστε να εξιλεωθούμε και να αποκολληθούμε από μια τέτοια ενέργεια, πηγαίνοντας στο επόμενο επίπεδο ανάπτυξης. Όμως και αυτό ακόμα δεν είναι απαραίτητο πλέον γιατί προσφέροντας αγάπη στον εαυτό μας, συγχρόνως του προσφέρουμε τη μεγαλύτερη δυναμική θεραπεία του σώματος και της ψυχής, αρκεί να έχουμε την πρόθεση, τότε ενεργοποιείται η αυτοθεραπεία. 

Υπάρχει και η περίπτωση που επιβαρύνουμε το δικό μας κάρμα με πράξεις κατεύθυνσης προς τους άλλους ανθρώπους, δηλαδή μπλεκόμαστε στη ζωή και στις αποφάσεις ενός αγαπημένου μας κυρίως προσώπου, προσπαθώντας να τον “βοηθήσουμε” ενώ στην ουσία μπαίνουμε στις δικές του καρμικές δεσμεύσεις από τη μια και από την άλλη η συμπεριφορά μας αυτή δηλώνει με έναν τρόπο πως δεν αναγνωρίζουμε τη δική του δύναμη, ώστε να αντιμετωπίσει μόνος του τα προβλήματά του, καθώς δε σεβόμαστε τις επιλογές της ψυχής του. Θα πρέπει λοιπόν να προσέχουμε κάθε φορά που νομίζουμε πως “βοηθάμε” στο τι αποτέλεσμα θα φέρουμε και ποια είναι η πραγματική μας πρόθεση μέσα σε αυτό. Χρειάζεται ν’ αφήνουμε ελευθερία σε κάθε ψυχή γύρω μας να βιώνει αυτά που έχει επιλέξει προσφέροντας την υποστήριξη και την καθαρή αγάπη μας χωρίς κατεύθυνση.

Δεν γεννηθήκαμε σε καμία περίπτωση για να τιμωρούμαστε ή να ταλαιπωρούμαστε από τον Θεό. Ο Θεός μας έφτιαξε με αγάπη και συμπόνια και όποιον δρόμο επιλέγουμε κάθε φορά, είναι τέλειος για τα ουράνια βασίλεια! Απλά χρειάζεται να κατανοήσουμε το κάρμα σαν συνεχή μαθήματα που παίρνουμε στο σχολείο της γης για την ψυχική μας εξέλιξη ώστε να φτάσουμε σε ένα τέτοιο σημείο που να μη δημιουργούμε δεσμούς δράσης και αντίδρασης, να απελευθερωθούμε από αυτούς ζώντας μια ελεύθερη και δημιουργική ζωή. 

Πώς μπορούμε ν’ απαλλαγούμε από το κάρμα

Πηγαίνοντας λοιπόν ξανά στο πιο πάνω παράδειγμα που δόθηκε, ενός ανθρώπου που υπήρξε βασανιστής σε μια άλλη ενσάρκωση και τώρα βασανίζεται κάτω από άλλες συνθήκες, οφείλει πρώτα να καταλάβει για ποιο λόγο αφήνει κάποιους άλλους να τον βασανίζουν ψυχικά ή σωματικά, ή γιατί βρίσκεται σε μια περιοχή του πλανήτη που ζει κάτω από βασανιστικές συνθήκες διαβίωσης.

Αφού το κατανοήσει αυτό είτε μέσα από ύπνωση ή διαλογισμό, είτε με διάφορες ενεργειακές θεραπείες στον εαυτό του, είτε μέσα από την αυτογνωσία αλλά και με όποιον τρόπο τον οδηγήσει η καρδιά του σε αυτήν την επίγνωση, το επόμενο βήμα που οφείλει να κάνει, είναι να αποδεχθεί την πράξη της ψυχής του μέσα από την συγχώρεση και να ζητήσει αποκοπή του κάρμα με τη βοήθεια της ανώτερης θεϊκής ψυχής του ή του πνευματικού κόσμου.

Τα αποτελέσματα της αποκοπής αυτής φαίνονται εν τω βάθη του χρόνου αλλά πολλές φορές είναι και άμεσα. Για να έρθει όμως το επιθυμητό αποτέλεσμα κάθε φορά χρειάζεται ο άνθρωπος να μπει μέσα στη συνείδηση της συγχώρεσης και αποδοχής της ίδιας του της ψυχής και των πράξεών της. Αυτό είναι ένα κομμάτι της προσωπικής και πνευματικής εξέλιξης του ανθρώπου.

Εάν με κάποιους ανθρώπους λοιπόν έχουμε ολοκληρώσει μέρος των μαθημάτων μας και αντιληφθούμε συμπεριφορές μη πραγματικές στο τώρα, τότε είμαστε έτοιμοι να αποκολληθούμε κόβοντας λώρους που μας απομυζούν ενέργεια και δε συμβάλλουν πλέον στην εξέλιξή μας. 

Αρχικά χρειάζεται η πρόθεση για απελευθέρωση χωρίς ανασφάλεια και φόβο. Είναι συνήθης φαινόμενο να δυσκολευόμαστε να αφήσουμε κάτι και ας είναι άχρηστο, φοβόμαστε την απώλεια, την έλλειψη. Γιατί δε γνωρίζουμε πως το κενό που θα δημιουργηθεί, θα γεμίσει με την κατάλληλη ενέργεια που χρειαζόμαστε στο τώρα μας. Κάθε φορά που αφήνουμε χώρο στο νου, στις σκέψεις, στα συναισθήματα, στην καθημερινότητά μας, είναι ένα δώρο προς τον εαυτό μας καθώς έτσι ανοίγουμε χώρο και του επιτρέπουμε να δημιουργήσει. Μέσα από τέτοιου είδους κενά έρχεται η πληρότητα. Όταν λοιπόν αντιληφθούμε πως χρειάζεται να κάνουμε τέτοιας μορφής αποκοπή με έναν άλλον άνθρωπο είτε το γνωρίζει ο άλλος είτε όχι, ζητώντας την κατάλληλη ενεργειακή υποστήριξη και συνδημιουργία με τον ανώτερο εαυτό, με ανώδυνο τρόπο απλά συμβαίνει. Έτσι απελευθερωνόμαστε και οι δυο. Η αγνή πρόθεσή μας είναι η αρχή προς την ελευθερία.

Εάν συνειδητοποιήσουμε αυτές τις ενέργειες, που σημαίνει πως αναλαμβάνουμε με αγάπη τις ευθύνες των πράξεών μας, εάν αποδεχτούμε και συγχωρήσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, τότε παράλληλα απαλλασσόμαστε αυτόματα από τα καρμικά δεινά. Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο όμως απαιτείται η υπέρβαση του εγώ, η βαθειά συγχώρεση και η αγάπη. Οι ενέργειες αυτές, δηλαδή όλες οι πράξεις του καθενός καταγράφονται ως εντύπωμα στο αρχείο της ψυχής, η οποία τις κουβαλά μέχρι να ξεχρεώσει. Ώσπου να έρθει η συνειδητή γνώση, η απελευθέρωση, η ανάληψη ευθυνών και η ακύρωση.

Σπάζοντας τα δεσμά 

Σκοπός της ενσάρκωσης κάθε ψυχής είναι να αποδεσμευτεί από τα δεσμά του κάρμα και να θυμηθεί ξανά τη θεϊκότητά της. Άρα βάση του κάρμα ο κάθε ένας οφείλει να εξελιχθεί όσο πιο γρήγορα γίνεται και να φτάσει σε ένα επίπεδο που να δημιουργεί από μόνος του την πραγματικότητά του συνειδητά με αγάπη και ολοκλήρωση

Η συγχώρεση του εαυτού μας και η καθολική αγάπη προς αυτόν, η συμπόνια προς τους ανθρώπους και η καλή πρόθεση όλων μας κάθε φορά στις συμπεριφορές μας, είναι ο δρόμος για την ελευθέρωση από το κάρμα. Η κατανόηση της δημιουργίας δεσμών αρνητικών είτε θετικών με τους ανθρώπους γύρω μας σε κάθε ενσάρκωση, είναι η έννοια του κάρμα και εμείς είμαστε παρόντες για να μάθουμε να τις μεταλλάσουμε σε θετικές εμπειρίες για τη ζωή μας.

Η τωρινή ενέργεια της γης ευνοεί περισσότερο από ποτέ τις καρμικές αποκοπές. Οι άνθρωποι πλέον μπορούν να δέχονται τα μαθήματά τους ανώδυνα χωρίς ψυχικό πόνο. Έχουν τη δυνατότητα ν’ απελευθερωθούν και να δημιουργήσουν θετικά σενάρια για τον εαυτό τους, τα οποία θα επηρεάσουν με έναν μαγικό τρόπο θετικά και όλο το περιβάλλον γύρω τους. 

Ελένη Πιππή 

Παν. Τζιτζίκου